"Έχω βαρεθεί τόσα χρόνια να κάνουμε το ίδιο επικοινωνιακό λάθος. Παραμονές ενός δύσκολου παιχνιδιού στην Ευρώπη με αντίπαλο μία θεωρητικά ανώτερη ομάδα, αρχίζουμε τις μεγαλοστομίες για αποτελέσματα, ευρωπαϊκή καταξίωση κτλ κτλ. Ποιο είναι αλήθεια το όφελος από αυτή την τακτική;"
Γνωρίζω ότι σήμερα θα γίνω ‘’αντιτουριστικός’’ όμως βρε παιδιά θέλω να επισημάνω δυο πράγματα, επειδή από μόνοι μας στήνουμε παγίδα στην ομάδα και τους εαυτούς μας. Σχετικά με το παιχνίδι στο Παρίσι, εδώ και μέρες διαβάζω αρθρογραφίες και σχόλια φιλάθλων, ακούω σχόλια σε τηλεοράσεις και ραδιόφωνα, και έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι μήπως ‘’βγάζουμε τα πόδια μας έξω από το πάπλωμα’’.
Όχι φίλοι μου δεν είμαι ηττοπαθής, είμαι απλά ρεαλιστής. Έχω βαρεθεί τόσα χρόνια να κάνουμε το ίδιο επικοινωνιακό λάθος. Παραμονές ενός δύσκολου παιχνιδιού στην Ευρώπη με αντίπαλο μία θεωρητικά ανώτερη ομάδα, αρχίζουμε τις μεγαλοστομίες για αποτελέσματα, ευρωπαϊκή καταξίωση κτλ κτλ. Ποιο είναι αλήθεια το όφελος από αυτή την τακτική; Εξηγούμαι: Αν νικήσουμε στο Παρίσι θα έχουμε μετριάσει μία τεράστια επιτυχία, αφού με την ‘’προαναγγελία’’ της νίκης θα έχει περάσει στη κοινή γνώμη η άποψη ότι δεν παίζουμε και με κανά θηρίο. Αν έρθουμε ισοπαλία κάποιοι θα μείνουν ίσως και δυσαρεστημένοι έχοντας στο μυαλό τους το διπλό, ενώ αν χάσουμε θα υπάρχει μουρμούρα και κατήφεια περισσότερη απ’ όση αναλογεί στην συγκεκριμένη αποτυχία. Στο ενδεχόμενο που δεχθούμε από τρία γκολ και πάνω -και παρά την εξαιρετική μέχρι τώρα πορεία- θα είμαστε ικανοί να γκρεμίσουμε όσα με κόπο κτίσαμε το προηγούμενο διάστημα.
Πριν εκστομίσουμε οποιαδήποτε άποψη θα πρέπει να σταθμίζουμε όλα τα δεδομένα. Τι έχουμε κάνει μέχρι στιγμής στην Ευρώπη; Ηττηθήκαμε στην έδρα μας από την Παρί με 1-4 με καλή εμφάνιση στο α΄ ημίχρονο και κατάρρευση στο β΄, όπου θα μπορούσαμε να είχαμε δεχθεί κι άλλα γκολ. Πήραμε μεγάλο διπλό στις Βρυξέλλες, αλλά με την άμυνά μας να μπάζει νερά, φέραμε ισοπαλία στη Λισσαβώνα στην καλύτερη φετινή μας εμφάνιση και νικήσαμε στο Καραϊσκάκη τη Μπενφίκα, η οποία, όμως, μας έπαιξε μονότερμα από την αρχή μέχρι το τέλος. Όλα αυτά τα αναφέρω για να καταδείξω ότι δεν έχουμε γίνει κραταιά δύναμη, αλλά σίγουρα είμαστε σε καλό δρόμο. Για να συνεχίσουμε αυτή τη πορεία το μόνο που δεν θέλουμε είναι η έπαρση. Ναι πρέπει να έχουμε αυτοπεποίθηση, αλλά είναι απαραίτητο να πατάμε γερά στα πόδια μας και να κάνουμε τα βήματα αργά και σταθερά, με σεμνότητα και ταπεινότητα, ώστε να μην έχουμε οδυνηρά πισωγυρίσματα.
Προσωπικά το παιχνίδι στη Γαλλία θα το δω χαλαρά, με την ελπίδα πάντα της καλής εμφάνισης και ενός θετικού αποτελέσματος, αλλά θα έχω κατά νου ποιον έχουμε απέναντί μας: Μία ανερχόμενη δύναμη με τεράστιο μπάτζετ και εκπληκτικό ρόστερ, που φέτος είναι μηχανή των γκολ παίζοντας όμορφο ποδόσφαιρο. Επίσης δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε ότι η πρόσφατη ισοπαλία με την Άντερλεχτ στο Παρίσι θα έχει τους Γάλλους στην πρίζα, αφού ούτε επιθυμούν δεύτερη αποτυχία μπροστά στο κοινό τους, ούτε θέλουν να βάλουν σε περιπέτειες την υπόθεση πρωτιά.
Τον Ολυμπιακό τον περιμένω μαχητικό, με μυαλωμένη τακτική αναμονής, στοιχειωδώς καλή κυκλοφορία της μπάλας και οργάνωση σωστών αντεπιθέσεων. Για να τα καταφέρουμε μεθαύριο πρέπει να συμβούν πολλά ταυτόχρονα και οπωσδήποτε σε ορισμένα σημεία του παιχνιδιού να μας χαμογελάσει ξανά η τύχη ή η ικανότητα του Ρομπέρτο. Θα ήμουν πιο αισιόδοξος, για τέτοιου είδους ματς που δεχόμαστε πίεση, αν είχαμε τους κατάλληλους παίκτες στο κέντρο για να κρατήσουν τη μπάλα και να δώσουν ανάσες στα μετόπισθεν. Δυστυχώς, αν κάπου φέτος χωλαίνουμε είναι σ’ αυτό το σημείο και γι’ αυτό θεωρώ απαραίτητη μία προσθήκη επιθετικογενούς – μπαλαδόρου χαφ το Χειμώνα στο στυλ Ιμπαγάσα.
Ό,τι κι αν γίνει στο Παρίσι (είτε επιτυχία, είτε αποτυχία) η επόμενη ημέρα θα πρέπει να μας βρει ψύχραιμους και χωρίς να έχουμε χάσει τον φετινό προσανατολισμό μας, που είναι η πρόκριση στους 16 και η όσο το δυνατόν καλύτερη περαιτέρω ευρωπαϊκή παρουσία καθώς και η επιβλητική επικράτησή μας σε όλα τα ελληνικά μέτωπα με στόχο την κατάρριψη ιστορικών ρεκόρ.
Πηγή : www.redplanet.gr