Η είσοδος του Κάμπελ και το "ντόμινο" εσωτερικών αλλαγών και τακτικής, που έφεραν την... απελευθέρωση του Σάμαρη στην αναμέτρηση της Κομοτηνής και το ματς του "Παρκ ντε Πρενς", που είναι το πιο εύκολο της φετινής σεζόν για τον Ολυμπιακό.
Για ένα ημίχρονο ο Πανθρακικός κατάφερε να προβάλλει αντίσταση στον Ολυμπιακό στο ΔΑΚ Κομοτηνής. Στην επανάληψη ωστόσο οι ερυθρόλευκοι έφτασαν στην επίτευξη τριών ακόμη τερμάτων και σε συνδυασμό με το 1-1 του πρώτου 45λεπτου, ήρθε το τελικό 1-4 με το τελευταίο σφύριγμα του Μήτσιου.Ο Μίτσελ στην συνέντευξη Τύπου παραδέχθηκε πως η διακοπή επηρέασε την ομάδα του στο πρώτο μισό της αναμέτρησης. Η αλήθεια είναι πως σε αυτό το διάστημα ο Ολυμπιακός δυσκολεύθηκε αρκετά να βρει ρυθμό, εξαιτίας περισσότερο της κακής κυκλοφορίας της μπάλας που είχε ως αποτέλεσμα την προβληματική επιθετική ανάπτυξη.
Όχι πως στην επανάληψη υπήρχε θεαματική βελτίωση σε αυτόν τον τομέα, όμως λίγο η ρέντα του Κάμπελ, λίγο η εντυπωσιακή αποτελεσματικότητα που δείχνουν οι Πειραιώτες μπροστά από την αντίπαλη εστία, λίγο η ανάγκη να ανέβουν οι ρυθμοί για να έρθει το "διπλό", και η δουλειά έγινε.
Ωστόσο το σημείο "κλειδί" για την επικράτηση του Ολυμπιακού ήταν η είσοδος του Κάμπελ στο ματς αντί του Ντομίνγκες. Όχι τόσο σαν αλλαγή προσώπων, όσο το "ντόμινο" στην αλλαγή τακτικής που έφερε η παρουσία του Κοσταρικανού στο χορτάρι, γεγονός που είχε άμεσο αντίκτυπο στην εμφάνιση του -κορυφαίου της αναμέτρησης- Σάμαρη.
Free... Ανδρέας
Ο "Τσόρι" δεν βρέθηκε σε καλή βραδιά. Όσο κι αν ακούγεται περίεργο, είναι τέτοια η κατασκευή του Αργεντίνου που μέσα από τα συνεχόμενα ματς βρίσκει ρυθμό, ενώ μετά από διακοπή δυσκολεύεται να προσαρμοστεί άμεσα.
Ο Μίτσελ στην ανάπαυλα αντικατέστησε τον Ντομίνγκες με τον Κάμπελ. Άσχετα αν ο Κοσταρικανός σκόραρε ένα... total fluke που λένε και οι Άγγλοι, δίνοντας προβάδισμα με 2-1 στον Ολυμπιακό, ήταν περισσότερο η εσωτερική αλλαγή θέσεων και τακτικής των Πειραιωτών που έφερε η παρουσία του 21χρονου κυνηγού στον αγωνιστικό χώρο και είχε ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση του Σάμαρη.
Με τον Βάις αριστερά και τον Κάμπελ δεξιά, ο Φουστέρ πήρε μετάθεση σε ρόλο δεύτερου κυνηγού πίσω από τον Σαβιόλα. Σε αντίθεση με τον "Τσόρι", ο Ισπανός άσος υστερεί μεν σε τακτική, αλλά είναι σαφώς πιο κινητικός και πρεσάρει τους αντίπαλους μέσους και αμυντικούς.
Σε συνδυασμό με την παρουσία του Εντινγκά στο γήπεδο - ενός παίκτη με σαφής ανασταλτικούς προσανατολισμούς στο παιχνίδι του- ήταν η... τέλεια ευκαιρία να πάρει μέτρα προς την επίθεση ο Σάμαρης και να ξεδιπλώσει κάποιες από τις δημιουργικές του αρετές.
Αυτές που είχε δείξει πως έχει αγωνιζόμενος με την φανέλα του Πανιωνίου, και που δυσκολευόταν πλέον να χρησιμοποιήσει στον ρόλο του "6αριού" που του εμπιστεύεται ο κόουτς Μίτσελ στον Ολυμπιακό.
Σαφώς και αυτή είναι μια παράμετρος που γνωρίζει καλά ο Ισπανός τεχνικός, γι' αυτό και προφανώς έδωσε το ελεύθερο στον Σάμαρη να αγωνιστεί στην επανάληψη πιο κοντά στην αντίπαλη περιοχή, αφού ο Εντινγκά έφτανε και περίσσευε σε ρόλο αμυντικού μέσου, ειδικά για ένα παιχνίδι επιπέδου Super League.
Τέσσερα γκολ και χωρίς τον "βαρύ οπλισμό" στην γραμμή κρούσης
Είπαμε, ο Ολυμπιακός δεν έβγαλε και μάτια με την απόδοση του στο ΔΑΚ Κομοτηνής. Επιπλέον δεν είχε τον Κώστα Μήτρογλου, καθώς ο "πιστολέρο" έμεινε στον Πειραιά για λόγους ξεκούρασης και... ανάγκης (λέγε με Παρί Σεν Ζερμέν).
Αυτομάτως το γεγονός πως κατάφερε και πάλι να πετύχει τέσσερα τέρματα στο παιχνίδι, αποκτά μεγαλύτερη αξία. Όχι μόνο γιατί στην πράξη αποδεικνύεται πως το ερυθρόλευκο ρόστερ βρίθει από λύσεις. Αλλά γιατί ο Ολυμπιακός δείχνει να πατάει πάνω σε ένα συγκεκριμένο μοτίβο, το οποίο και ακολουθεί ασχέτως προσώπων στην ενδεκάδα.
Μια αγωνιστική τακτική με τα υπέρ και τα κατά της (όπως όλες άλλωστε αφού ακόμη δεν έχει ανακαλυφθεί το... αλάνθαστο στυλ ποδοσφαίρου), αλλά υπαρκτή. Δεν θα έλεγα φιλοσοφία ακόμη, αφού κάτι τέτοιο προϋποθέτει δουλειά τουλάχιστον μιας ολόκληρης σεζόν, αλλά ένα γενικό πλάνο στησίματος στον αγωνιστικό χώρο σε αμυντική και επιθετική λειτουργία.
Στο οποίο οι ερυθρόλευκοι δείχνουν να προσαρμόζονται ολοένα και καλύτερα. Ατομικά υπάρχουν ποδοσφαιριστές που ακόμη δυσκολεύονται, ωστόσο αυτό είναι και θέμα αντίληψης το οποίο και διαφέρει από παίκτη σε παίκτη.
Ελεύθερος κι ωραίος στο Παρίσι
Η αναμέτρηση με την Παρί Σεν Ζερμέν στο "Παρκ ντε Πρενς", είναι ενδεχομένως η πιο εύκολη για τον Ολυμπιακό στο φετινό Champions League. Αφήστε κάτω τις ντομάτες και τα αυγά. Να εξηγήσω πρώτα και μετά, άμα επιμένετε, ρίξτε μου. Θα φτιάξω και ωραία στραπατσάδα...
Ξέφυγα. Επιστρέφω. Παρίσι λοιπόν, μαγευτική πόλη. Και ένα παιχνίδι κόντρα στην παρέα του Ιμπραχίμοβιτς και των υπόλοιπων αστέρων της Παρί ΣΖ. Στο οποίο ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να έχει κανένα άγχος. Καμιά πίεση, κανένα λόγο να "τρελαθεί". Θα ζητήσει κάποιος τα ρέστα στους Πειραιώτες αν ηττηθούν στην Γαλλία; Υπάρχει αμετάκλητη βαθμολογική ανάγκη για το τρίποντο; Είναι αυτό το παιχνίδι το σημαντικότερο της σεζόν; Όχι, όχι, όχι.
Σαφώς και δεν ισχυρίζομαι πως ο Ολυμπιακός πρέπει να πάει με "κάτω τα χέρια" στο 90λεπτο με την Παρί. Αλίμονο. Για το θετικό αποτέλεσμα θα παίξει - εννοείται-, που σε συνδυασμό με την έκβαση της αναμέτρησης Άντερλεχτ-Μπενφίκα, μπορεί να φέρει την πρόκριση στους "16" από την 5η κιόλας αγωνιστική των ομίλων της διοργάνωσης.
Όμως επιμένω, πως το καλύτερο που έχουν να κάνουν οι Πειραιώτες είναι να κυκλοφορήσουν... ελεύθεροι κι ωραίοι στο "Παρκ ντε Πρενς". Δίχως άγχος και πίεση στις κινήσεις τους. Με αυτοπεποίθηση και άνεση. Να το απολαύσουν, να το χαρούν.
Να παίξουν την μπάλα τους, να το διασκεδάσουν. Και με λίγη τύχη (κακά τα ψέμματα, πάντα χρειάζεται με αντιπάλους τέτοιου βεληνεκούς) μπορεί να "αρπάξουν" ένα αποτέλεσμα που μπορεί να κάνει πιο εύκολο ή ακόμη και τυπική διαδικασία, το έργο τους στο τελευταίο ματς των ομίλων με την Άντερλεχτ στο Φάληρο.
Πηγή : www.redplanet.gr