H ομάδα του Μίτσελ πήρε ό,τι έπρεπε στα δύο παιχνίδια με Μπενφίκα και στις Βρυξέλλες και πάει στο Παρίσι χωρίς το άγχος του αποτελέσματος. Ο Ολυμπιακός απλώς χρειάζεται να κάνει το αυτονόητο στο Καραϊσκάκη με την Αντερλεχτ για να πάρει την πρόκριση. Χωρίς άγχος, ο Ολυμπιακός καλείται στο Παρίσι να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στο υψηλό επίπεδο, να δει την πρόοδό του και τις αδυναμίες του.
Οπλο οι πολλές λύσειςΤο πρώτο παιχνίδι με την Παρί του άφησε μια παράξενη γεύση. Υπήρχε η ικανοποίηση για το πρώτο καλό ημίχρονο αλλά και η σκληρή πραγματικότητα του 4-1. Ο Ολυμπιακός αγωνίστηκε σε εκείνο τον αγώνα με αφέλεια. Εμοιαζε σαν να μην ξέρει τις δικές του δυνάμεις και σαν να του αρκούσε το χειροκρότημα ενός ημιχρόνου.
Από τότε και οι δύο ομάδες βρίσκονται σε πολύ καλύτερη κατάσταση απ' ό,τι ήταν στις 17 Σεπτέμβρη. Συνεχίζουν αήττητες, βλέπουν πως στο πρωτάθλημά τους δεν έχουν αντίπαλο και μπορούν να εστιαστούν περισσότερο στην ευρωπαϊκή προοπτική. Ο Λοράν Μπλάν -όπως και ο Μίτσελ- αυτήν την εποχή νιώθει δυνατός. Από την αμφισβήτηση του Σεπτεμβρίου σήμερα έχει φθάσει σε σημείο η διοίκηση να του ετοιμάζει καινούργιο συμβόλαιο.
Συνεχίζει με τη λογική που έδωσε στην ομάδα του το διπλό στην Μπορντό στις 13 Σεπτέμβρη. Χρησιμοποιεί πάντοτε τρεις ποιοτικούς επιθετικογενείς ποδοσφαιριστές και τους προστατεύει με τη χρησιμοποίηση τριών κεντρικών χαφ που υπηρετούν με προσήλωση τον αμυντικό τους ρόλο. Το 4-3-3 έχει βοηθήσει πολύ την ομάδα του Μπλαν να έχει τις ισορροπίες της. Μεγάλο όπλο οι πολλές λύσεις που κρατούν πάντα φρέσκους τους πρωτοκλασάτους ποδοσφαιριστές.
Η ευτυχία του Μπλαν
Για παράδειγμα, στο σαββατιάτικο παιχνίδι με τη Ρεμς ο Μπλαν ξεκούρασε όλους όσοι είχαν ταλαιπωρηθεί με ταξίδι στη Ν. Αμερική. Οι Καβάνι, Λαβέτσι έμειναν στον πάγκο και τη θέση τους πήραν οι Λούκας, Μενέζ. Ο 18χρονος ταλαντούχος Ράμπιο πήρε τη θέση του Ματουιντί για τον οποίον ο Μπλαν έκρινε πως ήταν κουρασμένος από τα παιχνίδια μπαράζ με την Ουκρανία, και στα άκρα της άμυνας οι Ντίνε, Ζαλέ, πήραν τη θέση των Μάξουελ, Φαν ντερ Βιλ αντίστοιχα.
Οταν ένας προπονητής έχει τη δυνατότητα να κάνει 5 αλλαγές χωρίς να επηρεάζεται καθόλου η λειτουργία της ομάδας του, μπορεί να νιώθει ευτυχής. Ακόμα πιο χαρούμενο πρέπει να έκανε τον Μπλαν η εκπληκτική απόδοση που είχαν οι Λούκας, Μενέζ με τη Ρεμς, αλλά και η καλή εικόνα που έβγαλαν οι Ντίνε, Ζαλέ και ο Ραμπιό.
Ποιοτική λύση ο Ραμπιό
Σε σχέση με την ομάδα που είδαμε πριν από 70 ημέρες, η διαφορά είναι πως στο ροτέισον έχει μπει και ο 18χρονος Ραμπιό. Ο νεαρός ψηλόλιγνος χαφ δίνει μία επιπλέον ποιοτική λύση. Παρότι είναι 1,88 μ., έχει καλύτερη μεταφορά μπάλας από τους Βεράτι, Μότα, Ματουιντί, κρατά με σιγουριά την μπάλα στο κέντρο και διαθέτει διασκελισμό που του επιτρέπει να περνά τον αντίπαλό του, αλλά και να πατά περιοχή, κάτι που είναι απαραίτητο για να λειτουργήσει σωστά η τακτική με τους 3 καθαρούς κεντρικούς μέσους. Πιθανότατα, δεν θα ξεκινήσει στο σημερινό παιχνίδι, αλλά είναι το μοναδικό καινούργιο πρόσωπο που μπορεί να εμφανίσει ο Μπλαν σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι.
Η λογική λέει πως από τη στιγμή που οι Λαβέτσι, Καβάνι, Ματουιντί, Φαν ντερ Βιλ, Μάξουελ, φρεσκαρίστηκαν το Σάββατο, θα ξεκινήσουν σήμερα. Εκτός αν θελήσει να επιβραβεύσει ο Μπλαν τον Λούκας που έκανε εκπληκτικό παιχνίδι με τη Ρεμς και κρατήσει στον πάγκο τον Λαβέτσι.
Υποστήριξη στους Σάμαρη, Μανιάτη
Οι επιλογές σε πρόσωπα μπορεί να έχουν αυξηθεί, τα δεδομένα όμως του παιχνιδιού της Παρί δεν έχουν αλλάξει πολύ. Ο Ραμπιό έχει δώσει έναν επιπλέον τρόπο ανάπτυξης με την ικανότητα που έχει να δημιουργεί και να αλλάζει γρήγορα την μπάλα από τον άξονα, ο πιο συνηθισμένος τρόπος όμως που προσπαθεί να αναπτυχθεί η Παρί παραμένει με κίνηση προς τα πίσω του Ιμπραΐμοβιτς και σπάσιμο της μπάλας στην κίνηση στον χώρο ενός εκ των δυο ποδοσφαιριστών που παίζουν στο πλάι. Με αυτόν τον τρόπο, άλλωστε, άνοιξε στο 24ο λεπτό ο Λούκας την άμυνα της Ρεμς. Το έγραφα και πριν το πρώτο παιχνίδι. Ο τρόπος που κινείται ο Ζλάταν ευνοεί τη χρησιμοποίηση ενός καθαρού «εξαριού».
Αποδείχτηκε στην πράξη πως ο Σάμαρης δεν μπορούσε μόνος του και να δίνει μαζί με τον Μανιάτη μάχες με τους τρεις χαφ του Μπλαν και να επιτηρεί την κίνηση του Ζλάταν. Για να βγουν τα μαρκαρίσματα, χρειάζεται οπωσδήποτε να υπάρχει ποδοσφαιριστής που θα παίρνει την κίνηση προς τα πίσω του Ζλάταν χωρίς να ταράζονται οι ισορροπίες ούτε στην άμυνα ούτε στον κέντρο.
Αν πάρει στόπερ την κίνηση του Ζλάταν, με μία πάσα οι δύο επιθετικοί που θα κόβουν από το πλάι θα βγαίνουν τετ α τετ με τον Ρομπέρτο. Ενώ αν συμβεί ότι και στο Καραϊσκάκη, δηλαδή να ακολουθεί ο Σάμαρης τον Ζλάταν, θα χαλάει η ισορροπία στον χώρο του κέντρου και ο Σάμαρης θα έχει τόσο πολλές αποστολές στο ίδιο παιχνίδι που είναι ανθρώπινο να καταρρεύσει όσο περνά ο χρόνος.
Με λίγα λόγια, η Παρί παίζει με τρεις χαφ και τρεις επιθετικούς και παίζεται μόνο με 4-3-2-1. Δηλαδή, ο Μίτσελ πρέπει να υποστηρίξει τους Σάμαρη, Μανιάτη τόσο με τις εντολές που θα δώσει στους ποδοσφαιριστές που θα παίξουν μπροστά από αυτούς, αλλά κυρίως με συμμετοχή του Εντιγκά πίσω τους. Αν δεν βάλει «6άρι», ουσιαστικά θα αφήσει την άμυνά του με αριθμητικό μειονέκτημα. Θα παίζουν οι Μανωλάς, Σιόβας με τρεις αντιπάλους και θα χρειάζεται συνεχώς να αφήνει ο Σάμαρης τη θέση του, για να μαρκάρει τον Ζλάταν, γεγονός που θυμόμαστε πόσα προβλήματα έφερε στο Καραϊσκάκη.
Γενικά, ο Ολυμπιακός πρέπει να εφαρμόσει εν όψει και της πιθανής παρουσίας του στη νοκ άουτ φάση της διοργάνωσης τακτική που θα του επιτρέπει να έχει καλή ανασταλτική λειτουργία στο υψηλό επίπεδο και να μπορεί να βάζει δυσκολίες στον αντίπαλο, όταν θα αναγκαστεί να πάει σε παιχνίδι με μικρή κατοχή μπάλας.
Πηγή : www.sentragoal.gr