Για να βρεθεί ο Ολυμπιακός στην ελίτ των «16» του Τσάμπιονς Λιγκ μένει ακόμα ένα βήμα. Θα πρέπει να είναι σοβαρός απέναντι σε έναν αντίπαλο με τρανταχτές αδυναμίες και να καταφέρει να καλύψει τα κενά που αφήνουν οι Μήτρογλου, Μανιάτης.
Η Αντερλεχτ δεν έχει πολλές διαφορές με την ομάδα που μας παρουσιάστηκε πριν από δύο μήνες στις Βρυξέλλες. Παραμένει ένα νεανικό σύνολο που προσπαθεί να βγάλει δημιουργικούς ποδοσφαιριστές και παίζει ποδόσφαιρο με αφέλεια.
Οι αλλαγές που πιθανότατα θα γίνουν σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι έχουν να κάνουν με τις δυο δημιουργικές θέσεις στα άκρα. Ο Σουάρες είναι τραυματίας και ο Μπρούνο τιμωρημένος.
Στο σαββατιάτικο παιχνίδι με την Μπέβερεν στο πλάι του Μίτροβιτς έπαιξαν ο 20χρονος Νάγιαρ στα δεξιά και στα αριστερά ο Βάργκας που επέστρεψε από 8μηνη απουσία. Αμφότεροι πήγαν καλά και πιθανότατα θα ξεκινήσουν στο σημερινό παιχνίδι.
Ουσιαστικά μιλάμε για τα δύο ερωτηματικά στο σκάουτινγκ του Ολυμπιακού καθώς δεν έχουν ξεκινήσει σε κανένα παιχνίδι της διοργάνωσης. Ο τρόπος ανάπτυξης της Αντερλεχτ θα προκύπτει από τρέξιμο της μπάλας των Νάγιαρ, Βάργκας και του δημιουργού Πρατ.
Αν καταφέρει να περιορίσει αμυντικά ο Ολυμπιακός την προσπάθεια να δημιουργήσουν επιθέσεις με τρέξιμο με την μπάλα οι τρεις ποδοσφαιριστές που θα παίξουν πίσω από τον Μίτροβιτς, δεν θα έχει τίποτα να φοβηθεί. Οι τρόποι για να μην αφήσεις τον αντίπαλο να πάρει μέτρα με την μπάλα είναι δύο.
Ή φροντίζεις με την τακτική σου να βγάζεις παγίδες και να κάνεις κλεψίματα ή δεν τους δίνεις το δικαίωμα να ακουμπήσουν την μπάλα. Αν ο Μίτσελ ήταν ένας συντηρητικός προπονητής που ο αποκλειστικός του στόχος ήταν το αποτέλεσμα, είναι δεδομένο πως θα κοίταζε να δέσει το κέντρο του.
Μπορεί οι Μανιάτης, Μασάντο να υπολογίζονται ως δεύτεροι χαφ, όμως τα προσόντα τους είναι διαφορετικά. Ο Μασάντο είναι πιο δημιουργικός από τον Μανιάτη, δεν μπορεί όμως μόνος του να πάρει ένα μεγάλο αμυντικό βάρος.
Αν στον πάγκο του Ολυμπιακού καθόταν ένας προπονητής που το πρώτο του μέλημα ήταν το αποτέλεσμα, η προφανής επιλογή για αντικαταστάτη του Μανιάτη θα ήταν ο Εντινγκά και ο Ολυμπιακός θα πήγαινε σε καθαρή τριάδα στο κέντρο. Μιλάμε άλλωστε για έναν αγώνα που ο τρόπος που αμύνεται ο αντίπαλος σου εξασφαλίζει πως θα πετύχεις γκολ χωρίς να χρειαστεί να πάρεις πολύ μεγάλο ρίσκο.
Ο Μίτσελ μέχρι σήμερα επιβιώνει βάζοντας ρίσκο. Είναι απρόβλεπτος στις επιλογές του και δεν διστάζει να χρησιμοποιεί επιθετικά σχήματα. Αν πάει με τον Σαβιόλα πίσω από τον Ολαϊτάν δημιουργεί τακτικά έναν αγώνα που για να κερδίσει ο Ολυμπιακός πρέπει να κάνει πάρτι.
Λόγω των αδυναμιών του αντιπάλου κάτι τέτοιο μόνο απίθανο δεν φαντάζει. Μιλάμε όμως για σχέδιο που αμυντικά σε αφήνει ακάλυπτο, δίνει χώρο στον αντίπαλο να σε απειλήσει.
Πολλοί θα αναρωτιούνται το πώς κατάφερε η Αντερλεχτ και πήρε 1-1 στο Παρίσι. Το συγκεκριμένο παιχνίδι δεν χρειάζεται να απασχολεί ούτε τους φίλους ούτε το σκάουτινγκ του Ολυμπιακού.
Πολύ απλά γιατί σε εκείνο τον αγώνα η Αντερλεχτ θεωρητικά κυνηγούσε την 3η θέση και ο Φαν ντε Μπρομ κατέβασε σχήμα με τρία αμυντικά χαφ Ντε Ζέουβ, Κλιεστάν, Μιλιβόγεβιτς. Από τους τρεις καθαρούς κεντρικούς χαφ μόνο ο Κλιεστάν αναμένεται να ξεκινήσει στο Καραϊσκάκη.
Ο Ντε Ζέουβ δεν υπολογίζεται και στο πλευρό του Κλιεστάν τη θέση του Μιλιβόγιεβιτς την έχει πάρει ο μπακ Ζιλέ. Η Αντερλεχτ αναμένεται να ξεκινήσει με ένα επιθετικογενές 4-2-3-1.
Ο Πρατ που είναι δημιουργός παίζει άμυνα με τα μάτια και ο Νάγιαρ έχοντας ξεκινήσει από μπακ καλύπτει καλύτερα τον μπακ του απ' ό,τι ο Βάργκας. Το μεγάλο πρόβλημα είναι στο κέντρο της άμυνας αλλά και στις επιστροφές μετά από κλέψιμο.
Είναι δεδομένο πως αυτό που χρειάζεται ο Ολυμπιακός για να κερδίσει είναι να βάζει την μπάλα στην περιοχή της Αντερλεχτ και να σταματήσει τα μέτρα με την μπάλα των Πρατ, Βάργκας, Νάγιαρ. Αν αυτά συμβούν, θα κάνει περίπατο.
Πηγή : www.sentragoal.gr