Η εμφάνιση του Ολυμπιακού στο Μιλάνο μου θύμισε τα "πέτρινα χρόνια" της δεκαετίας του ‘70. Τότε δηλαδή που οι Ελληνικές ομάδες έχαναν εύκολα και με μεγάλες διαφορές από τους περισσότερους συλλόγους του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε με άδειες μπαταρίες στο Mediolanium Forum και σε καμία περίπτωση δεν δικαιολόγησε τον τίτλο της κορυφαίας ομάδας της Ευρώπης που έχει κερδίσει με το σπαθί του τα δύο τελευταία χρόνια. Οι παίκτες του δεν είχαν ενέργεια, δεν είχαν διάθεση και συνέδεσαν το όνομα τους με μία από τις βαρύτερες ήττες (81- 51) στην ιστορία του συλλόγου. Στην επίθεση η κατάσταση ήταν τραγική.
Οι πρωταθλητές Ευρώπης είχαν άθλια παραγωγικότητα και πέτυχαν 8 πόντους στην τρίτη περίοδο και 11 στην τελευταία. Χωρίς συγκεκριμένους στόχους, χωρίς τακτική, με κάκιστη κυκλοφορία της μπάλας, με αποστάσεις για κλάματα, με στατικούς παίκτες, με καμία κίνηση στην αδύνατη πλευρά από τους παίκτες που δεν είχαν την μπάλα, ο Ολυμπιακός έδινε την εντύπωση ότι οι μπασκετμπολίστες του ήταν υπνωτισμένοι και φυσικά δεν είχαν καμία πιθανότητα να διεκδικήσουν τη νίκη. Οι συνεργασίες ήταν είδος πολυτελείας και οι περισσότερες επιθέσεις είχαν ατομικά χαρακτηριστικά. Επιπλέον, οι πρωταθλητές Ευρώπης έπρεπε να καλύψουν την κακή βραδιά του Βασίλη Σπανούλη (άμυνα- επίθεση) και κάτι τέτοιο δεν κατέστη εφικτό με τις πολλές απουσίες και τις περιορισμένες επιλογές που διέθεταν.
Όμως, και στην άμυνα η κατάσταση ήταν εξίσου απογοητευτική. Η Εμπόριο Αρμάνι διαθέτει ποιότητα στην περιφέρεια, αλλά οι παίκτες του Ολυμπιακού δεν κατάφεραν να περιορίσουν το ταλέντο του Λάνγκφορντ και του Χάκετ. Χάθηκαν σχεδόν όλες οι προσωπικές μονομαχίες, αφού δεν υπήρχαν δυνάμεις και εγωισμός, ενώ δεν δόθηκαν βοήθειες. Επίσης δεν υπήρχαν μαρκαρίσματα στην τελική προσπάθεια των αντιπάλων, οι διάδρομοι προς το καλάθι του Ολυμπιακού ήταν εύκολη υπόθεση, ενώ τις περισσότερες φορές οι παίκτες των πρωταθλητών Ευρώπης μάρκαραν σε λάθος χέρι τους αντιπάλους τους.
Συμπερασματικά ο αγώνας δεν αντέχει σε ιδιαίτερη κριτική, επειδή ο Ολυμπιακός ήταν απών από την αναμέτρηση. Στο Μιλάνο η ομάδα που εμφανίστηκε δεν έχει την παραμικρή σχέση με την ομάδα που κέρδισε τον θαυμασμό μας. Ίσως το πιο ενοχλητικό στοιχείο να σχετίζεται με την αδυναμία των παικτών του Ολυμπιακού να αντιδράσουν, αφού στην κυριολεξία έχασαν με τα χέρια κάτω. Πιστεύω ότι η εμφάνιση των πρωταθλητών Ευρώπης είναι μια μικρή θλιβερή παρένθεση και ότι σύντομα ο Ολυμπιακός θα αποκτήσει την ισχύ και την οντότητα που πραγματικά διαθέτει.
Ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε με άδειες μπαταρίες στο Mediolanium Forum και σε καμία περίπτωση δεν δικαιολόγησε τον τίτλο της κορυφαίας ομάδας της Ευρώπης που έχει κερδίσει με το σπαθί του τα δύο τελευταία χρόνια. Οι παίκτες του δεν είχαν ενέργεια, δεν είχαν διάθεση και συνέδεσαν το όνομα τους με μία από τις βαρύτερες ήττες (81- 51) στην ιστορία του συλλόγου. Στην επίθεση η κατάσταση ήταν τραγική.
Οι πρωταθλητές Ευρώπης είχαν άθλια παραγωγικότητα και πέτυχαν 8 πόντους στην τρίτη περίοδο και 11 στην τελευταία. Χωρίς συγκεκριμένους στόχους, χωρίς τακτική, με κάκιστη κυκλοφορία της μπάλας, με αποστάσεις για κλάματα, με στατικούς παίκτες, με καμία κίνηση στην αδύνατη πλευρά από τους παίκτες που δεν είχαν την μπάλα, ο Ολυμπιακός έδινε την εντύπωση ότι οι μπασκετμπολίστες του ήταν υπνωτισμένοι και φυσικά δεν είχαν καμία πιθανότητα να διεκδικήσουν τη νίκη. Οι συνεργασίες ήταν είδος πολυτελείας και οι περισσότερες επιθέσεις είχαν ατομικά χαρακτηριστικά. Επιπλέον, οι πρωταθλητές Ευρώπης έπρεπε να καλύψουν την κακή βραδιά του Βασίλη Σπανούλη (άμυνα- επίθεση) και κάτι τέτοιο δεν κατέστη εφικτό με τις πολλές απουσίες και τις περιορισμένες επιλογές που διέθεταν.
Όμως, και στην άμυνα η κατάσταση ήταν εξίσου απογοητευτική. Η Εμπόριο Αρμάνι διαθέτει ποιότητα στην περιφέρεια, αλλά οι παίκτες του Ολυμπιακού δεν κατάφεραν να περιορίσουν το ταλέντο του Λάνγκφορντ και του Χάκετ. Χάθηκαν σχεδόν όλες οι προσωπικές μονομαχίες, αφού δεν υπήρχαν δυνάμεις και εγωισμός, ενώ δεν δόθηκαν βοήθειες. Επίσης δεν υπήρχαν μαρκαρίσματα στην τελική προσπάθεια των αντιπάλων, οι διάδρομοι προς το καλάθι του Ολυμπιακού ήταν εύκολη υπόθεση, ενώ τις περισσότερες φορές οι παίκτες των πρωταθλητών Ευρώπης μάρκαραν σε λάθος χέρι τους αντιπάλους τους.
Συμπερασματικά ο αγώνας δεν αντέχει σε ιδιαίτερη κριτική, επειδή ο Ολυμπιακός ήταν απών από την αναμέτρηση. Στο Μιλάνο η ομάδα που εμφανίστηκε δεν έχει την παραμικρή σχέση με την ομάδα που κέρδισε τον θαυμασμό μας. Ίσως το πιο ενοχλητικό στοιχείο να σχετίζεται με την αδυναμία των παικτών του Ολυμπιακού να αντιδράσουν, αφού στην κυριολεξία έχασαν με τα χέρια κάτω. Πιστεύω ότι η εμφάνιση των πρωταθλητών Ευρώπης είναι μια μικρή θλιβερή παρένθεση και ότι σύντομα ο Ολυμπιακός θα αποκτήσει την ισχύ και την οντότητα που πραγματικά διαθέτει.
Πηγή: www.pamesports.gr