Μόλις τέλειωσε το ματς. Δεν είχα σκοπό να γράψω για μπάσκετ μιας και τα άλλα παιδιά τα λένε καλύτερα. Όμως επειδή ξέρω ότι θα γραφτούν πολλά σήμερα και τις επόμενες μέρες, θα υπάρξει τέτοια γκρίνια που θα φτάσει στα όρια της απαξίωσης, είναι χρέος μου να πω την γνώμη μου σε αυτό το δύσκολο σημείο.
Ξεκινάω. Είμαι τσαντισμένος, είμαι στενοχωρημένος είμαι όλα τα αρνητικά αυτήν την στιγμή. Όμως, γουστάρω να γίνω γραφικός και να πω το ‘’δεν πειράζει συνεχίζουμε’’. Οι λόγοι είναι πολλοί. Ένας λόγος είναι ότι μια ήττα είναι απώλεια ενός βαθμού είτε με 1 πόντο διαφορά είτε με 48. Δεύτερος λόγος είναι ότι καμία τέτοια ήττα δεν είναι καταδικαστική για την συνέχεια. Θυμίζω -26 πέρσι από Εφές, -18 στο ΣΕΦ από Ζαλγκίρις, πρόπερσι -32 από ΤΣΣΚΑ και πόσες άλλες ήττες μέσα σε εκείνη την σεζόν. Επίσης το 48 δεν το έβαλα τυχαία αν θυμάστε πριν 3 χρόνια ήμασταν το απόλυτο φαβορί για την Ευρωλίγκα νικώντας την Σιένα 89-41. Και τελευταίος και σημαντικότερος λόγος είναι αυτή η ομάδα. Το αξίζουν τα παιδιά να τους πιστεύουμε. Δεν έγιναν άχρηστοι σε μια μέρα.
Είναι αυτοί που έχουν πάρει 2 συνεχόμενες ευρωκούπες. Και να αποκλειστεί που λέει ο λόγος πάλι δεν αξίζει την μιζέρια και την γκρίνια αυτή η ομάδα.Τώρα για να μην εθελοτυφλούμε ας μιλήσουμε λίγο για το ματς. Από το 2ο δεκάλεπτο έως το τέλος η ομάδα ήταν κ-ά-κ-ι-σ-τ-η. ‘Η μάλλον για να μαι πιο δίκαιος η Αρμάνι μας έκανε να κάνουμε τέτοια εμφάνιση.
Απίστευτο παιχνίδι από τους Ιταλούς στην άμυνα. Με τέτοια άμυνα κέρδιζε οποιοδήποτε αντίπαλο. Οι διαιτητές βέβαια αφήσαν το σκληρό παιχνίδι σε όλο το ματς όμως δεν θα τα ρίξουμε εκεί. Ούτως ή άλλως κι εμείς ειδικά τα προηγούμενα δυο χρόνια παίζαμε πολύ δυνατό μπάσκετ στην άμυνα και μας το επέτρεπαν οι διαιτητές. Δεν χρειάζεται να κάνω κριτική στους παίχτες όλοι ήταν αρνητικοί πλην Σίμονς (για τα δεδομένα του που είναι 3ος σέντερ στην ομάδα). Η ομάδα αυτήν την περίοδο περνάει ένα ντεφορμάρισμα. Μπορεί να μας ξεγέλασε η εντυπωσιακή νίκη με την Φενέρ, όμως η ήττα από τον ΚΑΟΔ και η νίκη με το ζόρι με την Κηφισιά δείχνουν άλλα πράγματα.
Σίγουρα έχουν παίξει ρόλο και οι τραυματισμοί. Ο Λο τραυματισμένος από την αρχή της προετοιμασίας δεν βρήκε ποτέ ρυθμό. Θα κάνει χειρουργείο και ευχή όλων είναι να επιστρέψει το συντομότερο δυνατό(δηλαδή σε 2 μήνες). Ο Μπέγκιτς το ίδιο. Ο Πέτγουει που ήταν αποδοτικός για τα λεπτά που έπαιζε, παρουσίασε ένα σοβαρότατο πρόβλημα για μένα που ίσως του στιγματίσει την καριέρα. Μακάρι να διαψευστώ πλήρως και να είναι πάντα υγιής το παλικάρι. Και μέσα σε όλα αυτά φέραμε και 2 παίχτες τελευταία στιγμή κάτι που σίγουρα είναι ρίσκο και ακόμα κι αν πιάσουν θα θέλουν τον χρόνο προσαρμογή τους.Όμως ξαναλέω ‘’δεν πειράζει συνεχίζουμε’’. Είναι φυσιολογικό μια ομάδα με τόσα παιχνίδια στην σεζόν να κάνει και κοιλιά το χουμε πει τόσες φορες.
Μια ήττα πέρα από τα αρνητικά της, έχει και τα θετικά αν έχεις χαρακτήρα. Σε πεισμώνει, σε κάνει καλύτερο και σε ταπεινώνει με την καλή έννοια. Από κει δηλαδή που έβλεπες κάποια παιχνίδια αφ’υψηλού, τώρα θα προσγειωθείς ανώμαλα και θα δουλέψεις πάλι σκληρά για να διορθώσεις την κακή εικόνα. Και έχει μεγάλο χαρακτήρα αυτή η ομάδα. Τέτοιες ήττες δεν την απογοητεύουν, αλλά αντίθετα την χαλυβδώνουν. Εκεί ποντάρω και φέτος. Εξάλλου, από την στιγμή που κυνηγάμε το τρίτο συνεχόμενο, δεν νοείται μια τέτοια ήττα να μας απογοητεύσει. Τέλος θα κλείσω λέγοντας ότι αυτής της ομάδας της αρέσει να μην θεωρείται το φαβορί. Ίσως το να πηγαίναμε τρένο όλη την σεζόν να μην μας βοήθαγε. Οπότε ας κάνουμε υπομονή εμείς οι φίλαθλοι και οι παίχτες να βγάλουν πείσμα και τσαμπουκά στη συνέχεια.
Πηγή: www.redplanet.gr