Ο Ολυμπιακός είναι κοντά στο να καταρρίψει ένα ρεκόρ που κρατάει από την σεζόν 1997-98, αλλά ο Γιάννης Φιλέρης θυμίζει όλη εκείνη τη σεζόν, που κατέληξε σε ...καταστροφή των "ερυθρολεύκων", με Τσουμπρίλο, Στογιάκοβιτς και ένα αλλοπρόσαλλο φάιναλ-φορ Κυπέλλου στην Θεσσαλονίκη. Κόκκαλης, Σαλονίκης κινητά στην θάλασσα, ο Μπένετ, ο Χόκινς και άλλες ιστορίες, 15 χρόνια πριν.Δεκατρείς νίκες έχει κάνει, ως τώρα, ο Ολυμπιακός. Όπως έγραφε και ο Βασίλης Δελής, θέλει άλλες τέσσερις για να "σπάσει το ρεκόρ του" που παραμένει στο 16-0 από το ξεκίνημα της περιόδου 1997-98. Ένα τρομερό τρίμηνο που είχε μόνο νίκες, αλλά και καταπληκτικό μπάσκετ από την ομάδα του Ντούσαν Ίβκοβιτς. Λένε ότι τα ρεκόρ υπάρχουν πρώτα για να σπάνε κι ύστερα για να έχουμε να ασχολιόμαστε με κάτι κι εμείς οι δημοσιογράφοι. Η κατάληξη, ωστόσο, εκείνης της χρονιάς ήταν εκ διαμέτρου αντίθετη, καθώς ο Ολυμπιακός που το 1997 τα είχε πάρει όλα, τον επόμενο Μάιο ... τα έχανε όλα. Και το ρεκόρ στην αρχή της σεζόν δεν το θυμόταν κανείς.
Ας τα πάρουμε, όμως, με τη σειρά. Γιατί είναι αλήθεια ότι εκείνη η σεζόν στον Ολυμπιακό, είχε πολλά γεγονότα, που καμιά φορά τα σκέφτομαι σαν κινηματογραφική ταινία. Αφήστε που το σερί δεν ήταν ... 16-0, αλλά 17-1 καθώς ο Ολυμπιακός είχε ηττηθεί στον τελικό του Mcdonalds Open, από τους Σικάγο Μπουλς του Μάικλ Τζόρνταν. Μάλλον, όμως, εκείνο το ματς στο Παρίσι ... δεν πιάνεται!
Ξεκινώντας, η προετοιμασία του Ολυμπιακού, μετά τον τριπλό θρίαμβο του 1997, υπήρχαν τα εξής δεδομένα:
Δεν υπήρχε, πλέον, στο ρόστερ ο Γιώργος Σιγάλας. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού συνέχιζε την καριέρα του στο Μιλάνο, καθώς από τον Δεκέμβριο του '96 η διοίκηση Κόκκαλη είχε αποφασίσει να μη συνεχίσει μαζί του. Στις διαπραγματεύσεις που είχαν γίνει εκείνο τον καιρό, υπήρξε διάσταση στο οικονομικό, ο Κόκκαλης δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του και ο Σιγάλας, αφού σήκωσε και τα τρία Κύπελλα του 97 (λέγοντας διαδοχικά "το πρώτο" στο Κύπελλο, "το δεύτερο" στη Ρώμη και "το τρίτο" στο Πρωτάθλημα) αποχώρησε από την ομάδα στην οποία ανδρώθηκε και έγινε μπασκετμπολίστας πρώτης γραμμής.
Ο Δημήτρης Παπανικολάου, σηκωνόταν και έφευγε για τη Μπολόνια... καταγγέλλοντας τον Ντούσαν Ίβκοβιτς από το μικρόφωνο της ΕΡΤ, στο Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας. Ήθελε να φύγει από τον Ολυμπιακό. Τελικά επέστρεψε "μετανιωμένος" τον Δεκέμβριο, αφού χωρίς την συγκατάθεση του Ολυμπιακού δε μπορούσε να παίξει στην Ιταλία και στην Κίντερ.
Οι δυο μεταγραφές του καλοκαιριού ήταν κλεισμένες από νωρίς. Ο Αρτούρας Καρνισόβας είχε συμφωνήσει λίγο μετά το φάιναλ-φορ της Ρώμης, ενώ ερχόταν από την Ισπανία ο εξαιρετικός Τζόνι Ρότζερς, που είχε επιλέξει ο Ίβκοβιτς για την θέση στο "4". Στην θέση του Σιγάλα, πήγαινε στον Πειραιά ο Ντούσαν Βούκσεβιτς, από τον Απόλλωνα Πάτρας...
Το μεγάλο ερωτηματικό ήταν αν θα έμενε ή όχι ο Ντέιβιντ Ρίβερς. Ο MVP του φάιναλ-φορ της Ρώμης, "βασιλιάς" του Ολυμπιακού στο τριπλ-κράουν, ζητούσε περίπου 1.5 εκατομμύριο δολάρια για να συνεχίσει στον Ολυμπιακό. Το καλοκαίρι του 1996 είχε έρθει για να υπογράψει συμβόλαιο μόλις 400.000 δολαρίων, γνώρισε τη γενική αμφισβήτηση αλλά και τη γενική αποθέωση! Ήταν επόμενο, μετά το "τρία στα τρία" να ζητήσει τα τριπλάσια και κάτι περισσότερο.
Η διοίκηση του Ολυμπιακού το σκεφτόταν. Ο Ίβκοβιτς είχε ζητήσει την παραμονή του Ρίβερς, δεν ήταν όμως στο χέρι του να τον κρατήσει. Λέγεται ότι ο ατζέντης του Ντέιβιντ είχε "τρελάνει" Σωκράτη Κόκκαλη και Γιώργο Σαλονίκη, που ένα απόγευμα κάπου στη Μύκονο σύμφωνα με τον "αστικό μύθο", πέταξαν τα κινητά τους στη θάλασσα απηυδισμένοι! Αλήθεια ή ψέματα κανείς δεν ξέρει. Αυτό που έγινε πραγματικότητα ήταν ότι ο Ρίβερς αποφάσιζε να φύγει από τον Ολυμπιακό και να συνεχίσει την καριέρα του στην Φορτιτούτο Μπολόνια.
Ο Ίβκοβιτς διαλέγει τον Μπένετ...
Ο Ολυμπιακός έχανε τον παίκτη που έτρεχε με χίλια, είχε την μπαγκέτα στα χέρια του και κανείς δεν μπορούσε να τον αντιμετωπίσει. Το πλήγμα ήταν τεράστιο και δεν χρειάζεται να είσαι ειδήμων για να το καταλάβεις. Παρόλα αυτά, ο Ίβκοβιτς έκανε την επιλογή του. Στην αρχή είχαν συζητηθεί ο Ροντ Στρίκλαντ, ή ο Γιούρι Ζντοβτς. Ο εκλεκτός ήταν άλλος. Ο 27χρονος Έλμερ Μπένετ με καλή θητεία στο ΝΒΑ είχε όλα τα χαρακτηριστικά για να κάνει καριέρα στον Ολυμπιακό. Πέντε χρόνια νεαρότερος από τον Ρίβερς, ήταν το ίδιο γρήγορος και αρκετά δυνατός για να πάρει την σκυτάλη και να κουμαντάρει τους "ερυθρόλευκους".
Ο Μπένετ είχε εντυπωσιάσει στην προετοιμασία, καθώς οι περισσότεροι έλεγαν ότι επρόκειτο για έναν ακόμη πιο γρήγορο πόιντ-γκαρντ από τον Ρίβερς και ο Ολυμπιακός ήταν έτοιμος να παίξει "μεγάλο μπάσκετ". Λίγο πριν ολοκληρωθούν οι προπονήσεις στην Φολγκερία, όμως, σε μια ανύποπτη φάση ο Καρνισόβας έπεσε με δύναμη πάνω στον Αμερικανό. Ο αγκώνας του Λιθουανού τον βρήκε στον αυχένα και ο Μπένετ γύρισε από την Ιταλία με ... κολάρο στον λαιμό.
Δεν μπορούσε να ξεκινήσει τη χρονιά, ήταν αμφίβολο αν θα μπορούσε να είναι έτοιμος σε λιγότερο από τρεις μήνες. Ο Ίβκοβιτς βρέθηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα διλήμματα του. Να πάρει παίκτη, ή να άφηνε την ομάδα ως είχε, περιμένοντας τον Μπένετ. Προτίμησε την πρώτη λύση και έτσι έφερε...
... τον Μάικλ Χόκινς για πλέι-μέικερ
Δεν υπήρχαν και πολλοί διαθέσιμοι. Ο Ολυμπιακός απέκτησε έναν ακόμη πιο νέο (σε σχέση με Ρίβερς-Μπένετρ) ονόματι Μάικλ Χόκινς. Όχι και τόσο γνωστό, με ένα πέρασμα από τους Σέλτικς και σαφώς πιο άπειρο. Ο 25χρονος Χόκινς ανέλαβε να καθοδηγήσει τον Ολυμπιακό σε μια πολύ κρίσιμη χρονιά. Μετά από τρεις τίτλους, διαδεχόμενος τον Ρίβερς (ή έστω τον Μπένετ) και όλους να συμφωνούν ότι επρόκειτο για μεγάλο ρίσκο.
Η απόφαση, όμως, είχε παρθεί. Ο Ολυμπιακός σαν πρωταθλητής Ευρώπης, είχε εξασφαλίσει την συμμετοχή του στο Mcdonalds Open. Νίκησε την Ατένας Κόρντομπα από την Αργεντινή (εκεί οι "ερυθρόλευκοι" ... ερωτεύτηκαν τον Φαμπρίτσιο Ομπέρτο, που τον πήραν την επόμενη χρονιά) και αντιμετώπισε σε ένα ιστορικό παιχνίδι τον Μάικλ Τζόρνταν και τους Σικάγο Μπουλς (ή τους ... Μπιτλς του μπάσκετ). Ο Ολυμπιακός έχασε, βέβαια, αλλά όλοι το ευχαριστήθηκαν και το ίδιο βράδυ στο Buda Bar, στο Παρίσι, έπαιρναν το κοκτέιλ τους μαζί με την παρέα του Τζόρνταν, του Πίπεν και των άλλων άσων των Μπουλς.
Αποθέωση στο Τελ Αβίβ
Η χρονιά ξεκίνησε με χαμόγελα και με μεγαλύτερη αισιοδοξία. Ο Ολυμπιακός ήταν αήττητος σε όλες τις διοργανώσεις. Κύπελλο, πρωτάθλημα και Ευρωλίγκα. Ειδικά στην Ευρώπη, οι "ερυθρόλευκοι" είχαν πετύχει πολύ μεγάλες νίκες. Ο Παντελής Διαμαντόπουλος ακόμη θυμάται την αποθέωση που είχε γνωρίσει ο Ολυμπιακός στο Τελ Αβίβ, μετά την εντυπωσιακή επικράτηση κόντρα στην Μακάμπι με 87-73. Ένα ματς στο οποίο είχαν οργιάσει ο Καρνισόβας (29π με 8/10 σουτ και ...7ρ), αλλά και ο καταπληκτικός Χόκινς (20π με 5/6τρ)!
Μεγάλη εμφάνιση είχε κάνει ο Ολυμπιακός και μέσα στη Μαδρίτη κερδίζοντας την Ρεάλ 78-77. Ο Τάρλατς (21π) και ο Καρνισόβας (επίσης 21π) ήταν ασυγκράτητοι. Ο Ολυμπιακός έδειχνε να μη λυγίσει και από τον τραυματισμό του Παναγιώτη Φασούλα (στον αγώνα με την Λιμόζ) καθώς ο Ίβκοβιτς επιστράτευσε τον Ζεβροσένκο και με αυτόν βασικό "πεντάρι" νίκησε την ΑΕΚ του Ιωαννίδη, μέσα στο ΟΑΚΑ. Όπως είχε νικήσει δυο φορές την Εφές Πίλσεν, τη δεύτερη φορά μέσα στην Κωνσταντινούπολη.
Αποδεκατισμός στην φροντ-λάιν και όχι μόνο
Όμως οι τραυματισμοί δεν έλεγαν να σταματήσουν. Ο Φασούλας έμεινε έξω δυο μήνες. Μόλις επανήλθε χτύπησε και ο ... Τάρλατς, που ήταν σε εξαιρετική κατάσταση εκείνη τη χρονιά. To σερί πήγε περίπατο μέσα σε μια εβδομάδα όταν ήρθαν δυο βαριές ήττες, πρώτα από την ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα και (κυρίως) στο ΟΑΚΑ από τον Παναθηναϊκό (67-48).
Ο Ολυμπιακός, προσπάθησε με νύχια και με δόντια να κρατηθεί στην κορυφή. Τα κατάφερε, αλλά όταν βγήκε νοκ-άουτ και ο Καρνισόβας, με πρόβλημα στο γόνατο, δεν μπορούσε να αντέξει άλλο. Η Παρτίζαν με πρωταγωνιστή τον "ξερακιανό" Τσουμπρίλο, πήρε μεγάλη ρεβάνς για το "χουνέρι" της περασμένης χρονιάς, καθώς απέκλεισε τους Πειραιώτες με 2-0, νικώντας στο πρώτο ματς στο ΣΕΦ και σφραγίζοντας την πρόκρισή της στον δεύτερο γύρο των πλέι-οφ (απέκλεισε και την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, παίρνοντας την πρόκρισή του στο φάιναλ-φορ).
Οι τραυματίες επέστρεψαν σιγά-σιγά, αλλά ο Ολυμπιακός την ... ξανάπαθε και στον τρίτο αγώνα των ημιτελικών πλέι-οφ του πρωταθλήματος όταν ο ΠΑΟΚ, με το ιστορικό τρίποντο του Πέτζα Στογιάκοβιτς έγραψε το 58-55 και απέκλεισε τους πρωταθλητές από τον τελικό, για πρώτη φορά μετά το 1992. Ο δρόμος για να επιστρέψει ο Παναθηναϊκός στην κορυφή μετά από 14 χρόνια, είχε ανοίξει. Ο Ολυμπιακός για πέντε χρόνια Πρωταθλητής, δεν θα μπορούσε καν να διεκδικήσει τον τίτλο του.
Νωρίτερα είχε χάσει και το Κύπελλο, στο φάιναλ-φορ που είχε διοργανωθεί στο Αλεξάνδρειο της Θεσσαλονίκης. Ένα θεότρελο φάιναλ-φορ. Ο Ολυμπιακός έχασε στον ημιτελικό από την ΑΕΚ του Ιωαννίδη, ο Άρης με προπονητή τον Χρήστο Μαγκώτσιοπετούσε έξω τον Παναθηναϊκό και μετά κατακτούσε το τρόπαιο με πρωταγωνιστές τονΠαναγιώτη Λιαδέλη και τον ...τρελό Ιταλό Μάριο Μπόνι. Ο Ολυμπιακός έπαιζε στον μικρό τελικό, κερδίζοντας τον ΠΑΟ.
Από το 3/3 ο Ολυμπιακός, έχανε τα πάντα. Και το σερί στην αρχή της χρονιάς μπορεί να πέρασε στην ιστορία, γεμάτο από χειροκροτήματα και θαυμασμό, αλλά ως γνωστόν κανείς δεν κερδίζει τίτλους από τον Νοέμβριο. Και ελάχιστοι, πλέον, το θυμούνται.
ΥΓ: Τι έκαναν οι πρωταγωνιστές; Ο Ντέιβιντ Ρίβερς πήγε στη Φορτιτούτο, πήρε τα λεφτά αλλά περιορίστηκε στο Κύπελλο Ιταλίας, μετακόμισε στην Τουρκία όπου κατέκτησε τον τίτλο με την Τόφας. Δεν ήταν ποτέ, όμως ξανά, ο Ρίβερς του Ολυμπιακού, ακόμη και όταν ξαναφόρεσε τα "ερυθρόλευκα" την περίοδο 2001-02. Ο Έλμερ Μπένετ ξανάπαιξε από τον Δεκέμβριο του 97, καθώς συμφώνησε με την Ταού Κεράμικα (τώρα Κούτσα Λαμποράλ) κάνοντας μεγάλη καριέρα στην ισπανική λίγκα στην οποία έμεινε μέχρι τα 38 του χρόνια!Ο Μάικλ Χόκινς επέστρεψε στο CBA, αλλά κατάφερε να παίξει στο ΝΒΑ (Σακραμέντο, Σάρλοτ, Κλίβελαντ), ξαναγύρισε στην Ευρώπη (Μπαρτσελόνα, Σλασκ Βρότσλαβ, Ρεάλ), βρέθηκε στο Βέλγιο (Οστάνδη) και σταμάτησε σε ηλικία 36 ετών παίζοντας στην ... Συρία. Κι ο Ντούσαν Ίβκοβιτς ξανάπαθε το ίδιο και χειρότερο, όταν το 2005 κοούτσαρε την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, την οποία πήγε τρένο ως το φάιναλ-φορ της Μόσχας, με ρεκόρ 22-1 αλλά έχασε στον ημιτελικό από την Ταού Κεράμικα...
Πηγή : www.sport24.gr