Τα ”τρένα”, η μασονία και ο τύραννος της Ευρώπης

( RedBoss7)

Διαβάζω με δέος , μπορώ να πώ, αποθεωτικές στήλες και ανελέητο γλείψιμο στις 2 πιο φορμαρισμένες ομάδες στην Ευρώπη αυτή την στιγμή, δηλαδή τη Ρεάλ και την Φενέρ. Δέος όχι τόσο για το μπάσκετ που αποδίδουν αμφότερες, αλλά για την ασχετοσύνη που διέπει ορισμένους ”αντικειμενικούς μπασκετικούς”. Ναι, πράγματι αποδίδουν σχεδόν τέλειο μπάσκετ και οι 2. Όμως, τα τρένα εκτροχιάζονται πάρα , μα πάρα πολύ εύκολα. Παραδείγματα πάμπολλα ανά καιρό, αλλά ας δούμε μαζί τα δυο χαρακτηριστικότερα, μιας και αφορούν άμεσα τον Ολυμπιακό μας.Περίοδος 1994-1995 και ο Θρύλος υπό τις οδηγίες του Γιάννη Ιωαννίδη φτάνει στον πρώτο τελικό της ιστορίας του. Έπειτα από την πατροπαράδοτη σφαλιάρα στον βάζελο στον ημιτελικό, και αφού έχει διανύσει τρέχοντας χωρίς φρένα μια διοργάνωση όπου κυριολεκτικά σμπαράλιαζε κάθε αντίπαλο , αντιμετωπίζει σαν ξεκάθαρο φαβορί τη Μπανταλόνα του γκαστόνε aka Ομπράντοβιτς. Μια ομάδα με πεντάδα Τόμιτς-Σιγάλα-Πάσπαλι-Τάρπλει-Φασούλα, ήταν στο μυαλό όλων αδιανόητο να χάσει και όλοι μας λίγο-πολύ απλά περιμέναμε-πριν το ματς, βέβαια- την στιγμή της απονομής μας. Έλα όμως που κάτι ο αυταρχισμός του ”ξανθού” που μπλόκαρε από άγχος όλη την ομάδα, κάτι η κωλοφαρδία του Ζέλικο που του έβαλε το νικητήριο τρίποντο ο….Σχορτσιανίτης της εποχής, Κορνήλιους Τόμπσον, το πουλάκι πέταξε χωρίς να το καταλάβουμε, αφήνοντάς με να προσπαθώ -και να καταφέρνω, εν τέλει- να σπάσω με την κεφάλα μου την ξύλινη ντουλάπα στο δωμάτιό μου.

Ας έρθουμε και εγγύτερα. Περίοδος 2011-2012. Ο magister Ντούντα Ίβκοβιτς, οδηγεί τη νεανική μας ομάδα σε άλλο ένα φάιναλ φόρ, με την ξεκάθαρη ταμπέλα του outsider. Ο δικός μας ημιτελικός μας έφερε απέναντι στο δεύτερο φαβορί, τη Μπαρτσελόνα, ενώ στο άλλο ζευγάρι ο βάζελος έπαιζε απέναντι στο αδιαφιλονίκητο φαβορί , την ΤΣΣΚΑ. Αφού καθαρίσαμε σαν αυγό την Μπάρτσα, πήγαμε σαν πρόβατα επί σφαγή-για τους άμπαλλους - στον μεγάλο τελικό. Το μεγαλύτερο μέρος του έμοιαζε με εφιάλτη για την ομάδα μας, που βρέθηκε με 19 πόντους πίσω, 3 λεπτά πριν την λήξη. Παρ’όλα αυτά, ο Θρύλος δεν είχε πεί την τελευταία του λέξη. Με μία επική αντεπίθεση -σήμα κατατεθέν της Πειραιώτικης μαγκιάς του, γύρισε τούμπα το παιχνίδι. Έτσι, φτάσαμε στην ύστατη ώρα που η συνεργασία Σπανούλη-Πρίντεζη, έφερε το πεταχτάρι του Γιώργαρου να ξεραίνει την Ευρώπη η οποία καθολικά αναγνώρισε το μεγαλείο μας.

Εν ολίγοις, ποτέ δεν ψαρώνω πλέον με τα ”τρένα”, φίλοι μου. Και αυτό μου το έχει διδάξει αυτή η τρελλοπαρέα με τα κόκκινα και τα εργαλεία που ανοίγουν αυλάκι καθώς περπατούν, με οδηγό τον αδερφό μας και έναν από εμάς, Γιώργο Μπαρτζώκα.

Βέβαια, αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους ιθαγενείς ούγκανους ακόλουθους του ”σωλήνα” και του ναρκομανούς ”εφευρέτη της αλητείας”. Τι και αν όλη η Ευρώπη προσκύνησε τον Αυτοκράτορά της, Ολυμπιακό; Οι καλοί φίλοι της πράσινης μασονίας, ΚΕΔ, ΕΟΚ, ΕΣΚΑΝ, φρόντισαν και φροντίζουν να μην τρωθεί στα άρρωστα μυαλουδάκια των πικραμένων σε όλα τα αθλήματα οπαδών της βαζέλας ο ”σύλλογος μεγάλος”. Ακόμα και φέτος που ολοκάθαρα το σαπιοκάραβο με οδηγό το ”καλό παιδί” με την τάση στο πτύειν πάει από βράχο σε ξέρα και από εκεί σε ύφαλο, κανείς τους δεν διανοείται να ακουμπήσει την ”αρμάδα”. Ας είναι, καλό για τον Θρύλο είναι αυτό, που θα έχει την ευκαρία του να τους ξεβρακώσει οριστικά μέσα στο ΟΑΚΑ, στον ημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδος. Έτσι κι αλλιώς, τα παλικαράκια της φακής με σήμα την αλογοτροφή, έχουν εναποθέσει όλες τους τις ελπίδες για φέτος σε ξένα αρχ… χέρια, αυτά του κοκκινομούρη γκαστόνε που σα να άσπρισε, έχω να παρατηρήσω αδέρφια μου.

Κλείνοντας, θα ήθελα να κάνω μια νύξη για τον αρχηγό μας. Το βλέπω κι εγώ, ότι του λείπουν ανάσες και ρυθμός. Δεν επιτρέπω όμως σε κανέναν να αμφισβητεί ούτε την μπασκετική του αξία , ούτε το φιλότιμό του. Η βράβευσή του σαν αθλητή της χρονιάς από το Βατικανό, αλλά και η εκπληκτική του εμφάνιση στα ζόρια στον χθεσινό αγώνα απέναντι στη Ζιέλονα Γκόρα όταν η μπάλλα τσουρούφλιζε , πρέπει να μας κάνει να βουτάμε την γλώσσα μας πολύ καλά στο μυαλό μας πρίν κρίνουμε αυτόν τον τεράστιο αθλητή. Αυτός τουλάχιστον δεν κάνει διακοπές ενώ το Εθνόσημο έχει υποχρεώσεις, Σε όποιον αρέσουν αυτά τα καραγκιοζιλίκια , ας πάει στους απέναντι και ας μα αδειάσει τη γωνιά, να απολαμβάνουμε την ομαδάρα με τα ερυθρόλευκα νααρνείται να χάσει. Εκτός και αν οι Σκουντής, Παπαδογιάννης, Συρίγος jr (πόση αηδία χωράει σε τρία επίθετα) είναι πιό ”μύστες” της σπυριάρας από τους Ισπανούς -Παγκόσμιοι Πρωταθλητές αν το έχετε ξεχάσει- που τον αποκαλούν ”τύραννο της Ευρώπης”….

ΥΓ: Ο Γκάρι Λίνεκερ, μέγας επιθετικός της Αγγλίας, είχε πεί ότι ”Το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα όπου παίζουν 11 εναντίον 11 και στο τέλος κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί”. Εμείς το έχουμε μεταλλάξει σε ”το μπάσκετ είναι ένα άθλημα που αγωνίζονται 5 με 5 για 40 λεπτά και στο τέλος κερδίζει πάντα ο Ολυμπιακός”!!!

Πηγή : www.redvoice.gr