(Αντώνης Πίκουλας)
ΜΠΟΡΕΙ Η ΝΙΚΗ ΝΑ ΗΡΘΕ ΔΥΣΚΟΛΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΜΠΑΓΕΡΝ, ΟΜΩΣ Ο ΘΡΥΛΟΣ ΕΧΕΙ ΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΠΛΗΡΗΣ
Εστω και δύσκολα ο Ολυμπιακός, φίλες και φίλοι ΓΑΥΡΟΙ, έκανε χθες στο φαληρικό στάδιο το 3 στα 3 στην Ευρωλίγκα. Και μπορεί να δυσκολεύτηκε απέναντι στη φιλόδοξη και αήττητη, μέχρι χθες, Μπάγερν Μονάχου, όμως όταν χρειάστηκε η ομάδα του Μπαρτζώκα έπαιξε σκυλίσια άμυνα, με αποκορύφωμα το δεύτερο μισό της τέταρτης περιόδου, όταν και κατάφερε να καθαρίσει το ματς. Ο Ολυμπιακός προηγήθηκε, χθες το βράδυ, δύο φορές μέχρι και 15 πόντους στο σκορ! Κι, όμως, η διαφορά αυτή εξανεμίστηκε, ίσως επειδή οι παίκτες θεώρησαν ότι με τις φανέλες και μόνο κερδίζονται τέτοια παιχνίδια, είτε διότι ο παράγων άμυνα για τον Θρύλο δεν έπαιζε καθοριστικό παράγοντα και είχε μπει σε δεύτερη μοίρα.
Ευτυχώς, η ομάδα δεν το πλήρωσε και υπό μία έννοια θα μπορούσε να πει κάποιος ότι είναι καλύτερο που ήρθε έτσι το παιχνίδι και κατακτήθηκε η νίκη με τόση δυσκολία στα τελευταία λεπτά. Διότι αποτελεί ένα μάθημα ότι τα παιχνίδια κερδίζονται με συνέχεια και συνέπεια στην απόδοση και ότι δεν υπάρχει εύκολος αντίπαλος που να μπορείς να νικήσεις από τα αποδυτήρια.
ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΧΑΪΝΣ
Στο καθαρά αγωνιστικό σκέλος, τώρα, ο Ολυμπιακός είχε χθες την τύχη να διαθέτει κάτω από τη ρακέτα του έναν εκπληκτικό Ντάνστον, που σκέπασε τα καλάθια, πήρε οκτώ ριμπάουντ και σημείωσε 19 πόντους, που τον έχρισαν πρώτο σκόρερ του Ολυμπιακού, αλλά και, για μένα, πολυτιμότερο παίκτη. Ο Αμερικανός άσος παρουσίασε στο ΣΕΦ ένα πρώτο δείγμα των τεράστιων ικανοτήτων του και μου θύμισε, με την απόδοσή του, τον Χάινς στα καλά του, αλλά ψηλότερο και καλύτερο επιθετικά.
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΠΑΙΚΤΗΣ Ο ΜΑΤ
Θα πρέπει, επίσης, να επισημάνω τη συνολική απόδοση και συμπεριφορά, μέσα στο γήπεδο, του Ματ Λοτζέσκι. Επειδή δεν ξέραμε τον Αμερικανό στην Ελλάδα, γενικά, δεν είχα σαφή εικόνα ούτε μπορούσα να διαμορφώσω γνώμη παρακολουθώντας τον σπασμωδικά στην τηλεόραση. Χθες στο ΣΕΦ, όμως, με έπεισε ότι είναι ένας πλήρης, ολοκληρωμένος παίκτης και όχι στενά ένα σουτέρ τριών πόντων, όπως αρχικά οι πληροφορίες τον είχαν σκιαγραφήσει. Ο Λοτζέσκι έχει τεράστια εμπειρία, ψυχρό χέρι, καλό χειρισμό της μπάλας, ενώ είναι πολύ γρήγορος στον αιφνιδιασμό. Παρά το στιλ και το σουλούπι του, που δεν σου γεμίζουν εκ πρώτης το μάτι, αγωνίζεται με απίστευτο πάθος, έχει ψυχή, ταυτίζεται με την εξέδρα και, για να είμαι ειλικρινής, απέναντι στην Μπάγερν έπαιξε πολύ σκληρή άμυνα, ενώ μάζεψε και κάμποσα ριμπάουντ. Και αξίζει να σημειωθεί ότι, αν και κλασικός σουτέρ τριών πόντων, χθες πέτυχε 17 εκ των οποίων κανένα τρίποντο! Προφανώς, τα άφησε για τον Μάντζαρη και τα άλλα παιδιά, κάτι που δείχνει ότι δεν εκβιάζει το σουτ τριών πόντων, όταν δεν βρίσκεται σε θέση βολής. Διότι, αν δεν κάνω λάθος, μόνο μία προσπάθεια έξω από τα 6,75μ. πήρε.
Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΚΑΡΝΤ
Μου έκανε, επίσης, εντύπωση η πολύ καλή παρουσία του Βαγγέλη Μάντζαρη, ο οποίος δείχνει να πατάει, πια, καλά στα πόδια του και να αποτελεί ένα βαρύ χαρτί στην περιφέρεια του Θρύλου. Διότι η αλήθεια είναι πως με Σπανούλη, Λο πρώτες επιλογές και από πίσω τους Σλούκα και Μάντζαρη ο Ολυμπιακός είναι υπερπλήρης και σε κάθε περίπτωση πολύ ενισχυμένος σε σχέση με πέρυσι, τόσο λόγω της επιστροφής του Μάντζαρη όσο και γιατί ο Σλούκας δείχνει να έχει ανέβει επίπεδο σε σχέση με τη χρονιά που πέρασε.
Ο Μάντζαρης, λοιπόν, «χτύπησε» έξω από τη γραμμή των 6,75μ. σε κρίσιμες στιγμές. Ιδιαίτερα το τέταρτο τρίποντό του ήταν καθοριστικό για την έκβαση του ματς, καθώς έδωσε μία ανάσα επτά πόντων στον Θρύλο, την πιο κρίσιμη στιγμή.
Ο Σλούκας, πάλι, παρουσίασε απέναντι στην Μπάγερν δείγματα του σπάνιου οργανωτικού ταλέντου του και μου έκανε εντύπωση ο τρόπος που έβρισκε τον Λοτζέσκι, καθώς ήταν δύο οι περιπτώσεις, αν δεν κάνω λάθος, που έδωσε στον Αμερικανό καταπληκτικές ασίστ.
ΕΠΑΙΞΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΤΓΟΥΕΪ
Ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει και στον Πρίντεζη, που πέτυχε 15 πόντους, βάζοντας καλάθια καθοριστικά και παίρνοντας στην πλάτη του την ομάδα στο πολύ κρίσιμο τελευταίο δεκάλεπτο. Και πρέπει να επισημάνουμε ότι ο Πρίντεζης χθες έπαιζε και για τον Πέτγουεϊ, που έλειπε, σχεδόν σηκώνοντας όλο το βάρος στη θέση «4», όπου του έδινε βοήθεια ο νεαρός Αγραβάνης, ο οποίος και πάλι έδειξε πολύ καλά στοιχεία που προδιαθέτουν για ένα άριστο μέλλον.
Σε γενικές γραμμές, αυτό που προκύπτει ως συμπέρασμα από την αναμέτρηση απέναντι στην Μπάγερν, είναι ότι ο Ολυμπιακός, ακόμα και όταν ο Σπανούλης δεν βρίσκεται στην καλύτερη μέρα του, έχει τους τρόπους και τα όπλα για να παίρνει τα αποτελέσματα. Ο Θρύλος δείχνει, μέσα στο γήπεδο, πολύ αξιόπιστη ομάδα αμυντικά και επιθετικά, με βάθος στο ρόστερ του σε όλες τις γραμμές. Ασφαλώς ο Πέτγουεϊ έλειψε, κυρίως η ταχύτητα και η εκρηκτικότητα που βγάζει στο παιχνίδι, ενώ δεν στάθηκαν καλά ο Σίμονς ούτε ο Μπέγκιτς, αφήνοντας, ουσιαστικά, μόνο του τον Ντάνστον να τα βγάλει πέρα με τους ψηλούς των Γερμανών.
Η εκτίμησή μου είναι, πάντως, ότι η ομάδα βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο, είναι αήττητη από το ξεκίνημα της σεζόν και με την απόδοσή της, αλλά και τη συνολική παρουσία της δείχνει, αν μη τι άλλο, ότι και φέτος το Final 4 της Ευρωλίγκας θα περιλαμβάνει και τον Θρύλο στις τάξεις του. Και, από εκεί και πέρα, βλέπουμε, όπως κάθε χρόνο τα τελευταία χρόνια άλλωστε…
Πηγή : www.gavros.gr