Τον τίτλο του κειμένου θα τον καταλάβετε όταν φτάσατε στο υστερόγραφο. Μέχρι τότε θα διαβάσετε γιατί την Πέμπτη των αποδείξεων.
Διότι αν θέλετε να μιλήσουμε και για τα δύο παιχνίδια των ελληνικών ομάδων, ήταν ματς αποδείξεων
Ο Ολυμπιακός απέδειξε γιατί είναι πρώτος και αήττητος. Είναι μια σοβαρή ομάδα, με αγωνιστικό πλάνο, σοβαρότητα, χαμηλό προφίλ. Δεν διακατέχεται από το σύνδρομο πανικού, ξέρει να διαχειρίζεται κάθε παιχνίδι δίχως υπερβολές. Εχει σωστό αγωνιστικό προσανατολισμό κι αυτό φαίνεται με μια ματιά.
Σίγουρα οι Πολωνοί δεν ήταν αυτοί που εμφανίστηκαν στο ΣΕΦ, προφανώς διότι είχαν αντιληφθεί ότι έχουν αποχαιρετήσει την Ευρωλίγκα. Η συμπαθέστατη Ζιέλονα Γκόρα έχασε δύο καθοριστικά ματς στο τελευταίο σουτ και κόντρα στον Ολυμπιακό δεν είχε το κουράγιο.
Ο Ολυμπιακός όμως έκανε τη δουλειά του. Δεν έδειξε να του λείπουν Πρίντεζης και Μπέγκιτς, που πλέον επιστρέφουν στη δράση. Ηταν εξαιρετικός και πάλι ο Περπέρογλου, ο Σπανούλης έχει βρει τα πατήματά του, είναι πλέον σε πολύ καλή κατάσταση. Είναι ηγέτης, δημιουργεί και εκτελεί.
Η διαφορά του Ολυμπιακού με τους υπόλοιπους είναι αντιπάλους είναι ότι αυτοί καταβάλλουν την πολλαπλάσια προσπάθεια για να πάρουν το προβάδισμα και οι ερυθρόλευκοι χρειάζεται απλά να πατήσουν ελαφρώς το γκάζι για βγουν μπροστά.
Ο Ολυμπιακός έχει μπει από νωρίς στο σωστό δρόμο, είναι προσανατολισμένος παρά τους τραυματισμούς και τις τιμωρίες, έχει πάντα συμπεριφορά πρωταθλητή Ευρώπης.
Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι θα κάνει στη συνέχεια, αλλά από κάθε άποψη, η αγωνιστική του συμπεριφορά είναι τι διαπίστευτήριο για τη συνέχεια, διότι βλέπουμε μια ομάδα με χαρακτήρα πρωταθλητή Ευρώπης.
Στο άλλο παιχνίδι, στο ΟΑΚΑ, η Μακάμπι απέδειξε γιατί είναι πρώτη στο δικό της όμιλο. Και καλή ομάδα είναι και καλό μπάσκετ παίζει. Εχει πανέξυπνους παίκτες, διότι το μπάσκετ δεν χρειάζεται μόνο κορμί, αλλά και μυαλό, αλλά και μεγάλες προσωπικότητες, που βγάζουν αυτό που χρειάζεται στο παρκέ.
Ο Παναθηναϊκός από την πλευρά του δεν βρίσκει σταθερή απόδοση και η εξήγηση είναι απλό. Δεν βρίσκει σταθερή αναφορά στους παίκτες που αποτελούν το σύνολό του. Αιμοραγεί συνέχεια ο Παναθηναϊκός και είναι λογικό να μην μπορεί να ανακτήσει τις δυνάμεις του. Στο ματς με την Λοκομοτίβ ήταν εξαιρετικός, αλλά δεν μπορεί να μείνει στο ίδιο επίπεδο, αν έχει συνέχεια προβλήματα. Διότι δεν έχει πλουραλισμό και επιλογές,
Εξώ ο Γκιστ, μέσα ο Γκιστ. Εξω ο Λάσμε, μέσα ο Λάσμε. Εξώ ο Παππάς και ο Ματσιούλις, κτύπησε και ο Ούκιτς κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Θα πει κανείς ότι είχε ήδη στραβώσει το ματς πριν χάσει ο Παθηναϊκός τον Ούκιτς. Ομως κι αυτό συνέβη γιατί η Μακάμπι πήγε τον Παναθηναϊκό στη ενέργεια και έκανε ότι ήθελε. Οι πράσινοι έμειναν μόνο με τον Διαμαντίδη στη δημιουργία κι αυτός δεν ήταν καλός. Ο Κάρι θέλει το παιχνίδι έτοιμο για να το ολοκληρώσει, όχι για να το φτιάξει. Ε, να τι δεν είχε πάλι ο Παναθηναϊκός, που δεν έχει μάθει από την αρχή της σεζόν να παίζει με όλους τους παίκτες του. Προστέθηκε και ο τραυματισμός του Ούκιτς, που ελπίζουμε να μην έχει κάτι σοβαρό.
Στην 3η περίοδο, λοιπόν, η Μακάμπι πήρε διαφορά 23 πόντων και ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε ούτε να πιέσει την πρώτη πάσα, ούτε να πάει δυνατά στις παγίδες, ούτε να έχει γρήγορες περιστροφές. Ακόμα κι όταν η Μακάμπι χαλάρωσε και ο Παναθηναϊκός μείωσε, δεν είχε τη δύναμη για κάτι παραπάνω. Ηταν λίγοι οι παίκτες του για να αντιμετωπίσουν ένα άρτιο σύνολο. Εβαλε και ο Μπλου τα κρίσιμα σουτ και τελείωσαν όλα.
ΥΓ: Αλήθεια, αυτή η Ευρωλίγκα γιατί άφησε 4 ματς για την Παρασκευή; Και καλά τα αδιάφορα βαθμολογικά; Το Λαμποράλ - Λοκομοτίβ γιατί το άφησε μια μέρα μετά τα υπόλοιπα; Είχαν βρει φτηνά ξενοδοχεία για να κοιμηθούν οι Ρώσοι και δεν ήθελε να τους αλλάξει το πρόγραμμα; Τέτοιες κινήσεις και τέτοιες αποφάσεις, λαμβάνουν μόνο διοργανώτριες αρχές... δύο αστέρων. Και ο Μπερτομέου.
Διότι αν θέλετε να μιλήσουμε και για τα δύο παιχνίδια των ελληνικών ομάδων, ήταν ματς αποδείξεων
Ο Ολυμπιακός απέδειξε γιατί είναι πρώτος και αήττητος. Είναι μια σοβαρή ομάδα, με αγωνιστικό πλάνο, σοβαρότητα, χαμηλό προφίλ. Δεν διακατέχεται από το σύνδρομο πανικού, ξέρει να διαχειρίζεται κάθε παιχνίδι δίχως υπερβολές. Εχει σωστό αγωνιστικό προσανατολισμό κι αυτό φαίνεται με μια ματιά.
Σίγουρα οι Πολωνοί δεν ήταν αυτοί που εμφανίστηκαν στο ΣΕΦ, προφανώς διότι είχαν αντιληφθεί ότι έχουν αποχαιρετήσει την Ευρωλίγκα. Η συμπαθέστατη Ζιέλονα Γκόρα έχασε δύο καθοριστικά ματς στο τελευταίο σουτ και κόντρα στον Ολυμπιακό δεν είχε το κουράγιο.
Ο Ολυμπιακός όμως έκανε τη δουλειά του. Δεν έδειξε να του λείπουν Πρίντεζης και Μπέγκιτς, που πλέον επιστρέφουν στη δράση. Ηταν εξαιρετικός και πάλι ο Περπέρογλου, ο Σπανούλης έχει βρει τα πατήματά του, είναι πλέον σε πολύ καλή κατάσταση. Είναι ηγέτης, δημιουργεί και εκτελεί.
Η διαφορά του Ολυμπιακού με τους υπόλοιπους είναι αντιπάλους είναι ότι αυτοί καταβάλλουν την πολλαπλάσια προσπάθεια για να πάρουν το προβάδισμα και οι ερυθρόλευκοι χρειάζεται απλά να πατήσουν ελαφρώς το γκάζι για βγουν μπροστά.
Ο Ολυμπιακός έχει μπει από νωρίς στο σωστό δρόμο, είναι προσανατολισμένος παρά τους τραυματισμούς και τις τιμωρίες, έχει πάντα συμπεριφορά πρωταθλητή Ευρώπης.
Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι θα κάνει στη συνέχεια, αλλά από κάθε άποψη, η αγωνιστική του συμπεριφορά είναι τι διαπίστευτήριο για τη συνέχεια, διότι βλέπουμε μια ομάδα με χαρακτήρα πρωταθλητή Ευρώπης.
Στο άλλο παιχνίδι, στο ΟΑΚΑ, η Μακάμπι απέδειξε γιατί είναι πρώτη στο δικό της όμιλο. Και καλή ομάδα είναι και καλό μπάσκετ παίζει. Εχει πανέξυπνους παίκτες, διότι το μπάσκετ δεν χρειάζεται μόνο κορμί, αλλά και μυαλό, αλλά και μεγάλες προσωπικότητες, που βγάζουν αυτό που χρειάζεται στο παρκέ.
Ο Παναθηναϊκός από την πλευρά του δεν βρίσκει σταθερή απόδοση και η εξήγηση είναι απλό. Δεν βρίσκει σταθερή αναφορά στους παίκτες που αποτελούν το σύνολό του. Αιμοραγεί συνέχεια ο Παναθηναϊκός και είναι λογικό να μην μπορεί να ανακτήσει τις δυνάμεις του. Στο ματς με την Λοκομοτίβ ήταν εξαιρετικός, αλλά δεν μπορεί να μείνει στο ίδιο επίπεδο, αν έχει συνέχεια προβλήματα. Διότι δεν έχει πλουραλισμό και επιλογές,
Εξώ ο Γκιστ, μέσα ο Γκιστ. Εξω ο Λάσμε, μέσα ο Λάσμε. Εξώ ο Παππάς και ο Ματσιούλις, κτύπησε και ο Ούκιτς κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Θα πει κανείς ότι είχε ήδη στραβώσει το ματς πριν χάσει ο Παθηναϊκός τον Ούκιτς. Ομως κι αυτό συνέβη γιατί η Μακάμπι πήγε τον Παναθηναϊκό στη ενέργεια και έκανε ότι ήθελε. Οι πράσινοι έμειναν μόνο με τον Διαμαντίδη στη δημιουργία κι αυτός δεν ήταν καλός. Ο Κάρι θέλει το παιχνίδι έτοιμο για να το ολοκληρώσει, όχι για να το φτιάξει. Ε, να τι δεν είχε πάλι ο Παναθηναϊκός, που δεν έχει μάθει από την αρχή της σεζόν να παίζει με όλους τους παίκτες του. Προστέθηκε και ο τραυματισμός του Ούκιτς, που ελπίζουμε να μην έχει κάτι σοβαρό.
Στην 3η περίοδο, λοιπόν, η Μακάμπι πήρε διαφορά 23 πόντων και ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε ούτε να πιέσει την πρώτη πάσα, ούτε να πάει δυνατά στις παγίδες, ούτε να έχει γρήγορες περιστροφές. Ακόμα κι όταν η Μακάμπι χαλάρωσε και ο Παναθηναϊκός μείωσε, δεν είχε τη δύναμη για κάτι παραπάνω. Ηταν λίγοι οι παίκτες του για να αντιμετωπίσουν ένα άρτιο σύνολο. Εβαλε και ο Μπλου τα κρίσιμα σουτ και τελείωσαν όλα.
ΥΓ: Αλήθεια, αυτή η Ευρωλίγκα γιατί άφησε 4 ματς για την Παρασκευή; Και καλά τα αδιάφορα βαθμολογικά; Το Λαμποράλ - Λοκομοτίβ γιατί το άφησε μια μέρα μετά τα υπόλοιπα; Είχαν βρει φτηνά ξενοδοχεία για να κοιμηθούν οι Ρώσοι και δεν ήθελε να τους αλλάξει το πρόγραμμα; Τέτοιες κινήσεις και τέτοιες αποφάσεις, λαμβάνουν μόνο διοργανώτριες αρχές... δύο αστέρων. Και ο Μπερτομέου.
Πηγή: www.sportdog.gr