16.12.13

Ρε σεις, η Γιουνάιτεντ είναι!

Ο Χάρης Παρασκευόπουλος αναλύει μέσω της στήλης του, γιατί πιθανώς να είναι η λιγότερη κακή, πάντως όχι βατή, η κλήρωση του Ολυμπιακού με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Στον απόηχο της κλήρωσης της φάσης των «16» του Τσάμπιονς Λιγκ, που, μεταξύ άλλων, ανέδειξε και το ζευγάρι του Ολυμπιακού με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τα σχόλια θυμίζουν, αναλογικά, όσα γράφονταν ή λέγονταν πέρυσι το καλοκαίρι, όταν ο Παναθηναϊκός επρόκειτο να αντιμετωπίσει τη Μάλαγα, στα play-off, με στόχο την πρόκριση στους ομίλους.

Τότε, η κλήρωση θεωρούνταν βατή, επειδή έδειχνε να τελειώνει η… «αραβική άνοιξη» στην ισπανική ομάδα, παρότι στον πάγκο της βρισκόταν ο νυν προπονητής της Σίτι, Μανουέλ Πελεγκρίνι και στο ρόστερ της σπουδαίοι παίκτες όπως ο Ντεμικέλις (πλέον στη Σίτι), ο Τουλαλάν (Μονακό), ο Χοακίν (Φιορεντίνα) κι ο Ίσκο (βασικός στη Ρεάλ).

Την έκβαση της παραπάνω ιστορίας φυσικά την ξέρουμε! Η Μάλαγα ήταν η ομάδα-έκπληξη του περσινού Τσάμπιονς Λιγκ, έφτασε μέχρι τα προημιτελικά, όπου κι αποκλείστηκε στο τσακ από τη μετέπειτα φιναλίστ του θεσμού, Ντόρτμουντ, ενώ ο Παναθηναϊκός, για τον οποίο η ομάδα από την Ανδαλουσία θεωρήθηκε… βατή αντίπαλος, έκανε μια από τις χειρότερες σεζόν της ιστορίας του και κατετάγη 6ος στη Σούπερ Λιγκ.

Σήμερα, η κλήρωση του Ολυμπιακού με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ θεωρείται καλή. Αφενός με τη λογική πως η ομάδα του Μίτσελ απέφυγε την Μπάγερν ή μιας εκ των Μπαρτσελόνα και Ρεάλ κι αφετέρου επειδή οι «κόκκινοι διάβολοι» διέρχονται -πράγματι- μια μεταβατική περίοδο, με όλες τις δυσκολίες που συνεπάγεται η ζωή, μετά από 27 ολόκληρα χρόνια, χωρίς τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον στην άκρη του πάγκου.

Σε πρώτη ανάγνωση, η παραπάνω λογική δεν είναι λανθασμένη. Άλλο όμως να χαρακτηρίζεται η κλήρωση με ένας από τα κορυφαία κλαμπ του πλανήτη βατή ή καλή κι άλλο να θεωρείται ως η λιγότερη κακή! Προσωπικά, συμφωνώ με τη δεύτερη άποψη, ωστόσο στη συζήτηση πρέπει οπωσδήποτε να προστεθούν κάποια σημαντικά… «αλλά»!

Ναι, η Γιουνάιτεντ αγωνιστικά δεν είναι σε καλή κατάσταση και τα προβλήματά της τα είχαμε συνοψίσει σε πρόσφατο κείμενο σε αυτή τη στήλη (διάβασέ το εδώ), αλλά, ακόμα κι έτσι, η ποιότητά της δεν αμφισβητείται και φάνηκε σε κάποια ματς των ομίλων, όπως το 0-5 επί της Λεβερκούζεν (άλλωστε τερμάτισε άνετα 1η με 14 βαθμούς, έναντι 10 της Λεβερκούζεν) κι επίσης όταν παίζει σοβαρά στα ματς της Πρέμιερ Λιγκ.

Ο Μόγιες και οι παίκτες του θέλουν χρόνο και το καλό για αυτούς είναι πως θα τον έχουν, δεδομένου πως το πρώτο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό θα διεξαχθεί στις 25 Φεβρουαρίου και η ρεβάνς, επί αγγλικού εδάφους, στις 19 Μαρτίου.

Θα μπορούσε να ήταν λίγο διαφορετική η κουβέντα, αν οι δύο ομάδες διασταύρωναν τα ξίφη τους τώρα, αλλά και πάλι θαρρώ πως είναι αφελές να πιστεύει σοβαρά κανείς ότι ο Σαβιόλα κι ο Μήτρογλου, ο Βάις κι ο Σάμαρης θα είχαν σοβαρές πιθανότητες κόντρα στον Ρούνεϊ και τον Φαν Πέρσι, τον 40άρη Γκιγκς ή και τον άμπαλο Κάρικ! Να δυσκολέψουν τη Γιουνάιτεντ ναι, αλλά να προκριθούν όχι…

Εξάλλου, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και η πρόσφατη δήλωση του Ντέιβιντ Μόγιες, πως υπάρχουν αρκετά χρήματα στα ταμεία της Γιουνάιτεντ για τη μεταγραφική ενίσχυση της ομάδας, ενόψει Ιανουαρίου. Με 2-3 top παίκτες και ειδικά αν συμπληρώσει τα κενά της στη μεσαία γραμμή και τους εξτρέμ, η Μάντσεστερ θα αλλάξει εικόνα.

Δε διαφωνούμε λοιπόν πως ο Ολυμπιακός έχει αλλάξει επίπεδο, αλλά μην ξεχνάμε κιόλας ότι η πρόκρισή του κρίθηκε στην «κόψη του ξυραφιού», χάρη στη αξιομνημόνευτη εμφάνιση του Ρομπέρτο στο παιχνίδι με την Μπενφίκα ή και το γεγονός πως η Άντερλεχτ την περασμένη Τρίτη έπαιζε με 10! Και κακά τα ψέματα, δεν μπορεί να θεωρεί καλή για μια ελληνική ομάδα, ακόμα και την κορυφαία, η κλήρωση με αγγλικό κλαμπ!