Η ισοπαλία του Ολυμπιακού στο Περιστέρι (δεύτερη στο φετινό πρωτάθλημα μετά από αυτή στο Αγρίνιο κόντρα στον Παναιτωλικό) είναι σαφώς ένα αποτέλεσμα που δεν αφήνει ικανοποιημένους τους πρωταθλητές Ελλάδος.
Από την άλλη όμως πλευρά (γιατί υπάρχει και η δεύτερη όψη του νομίσματος) είναι ένα αποτέλεσμα που σίγουρα μπορεί να βοηθήσει τον Ολυμπιακό στη συνέχεια των υποχρεώσεων του. Οι «ερυθρόλευκοι» σπατάλησαν ένα ημίχρονο (το πρώτο) ενώ σε ότι αφορά το δεύτερο μέρος ήταν σαφώς καλύτεροι αλλά όχι ότι και οι «μηχανές δούλεψαν στο φουλ».
Αυτό λοιπόν που διαπίστωσαν χθες οι πειραιώτες είναι πως ορισμένα ματς του ελληνικού πρωταθλήματος (αν και αυτά είναι λίγα) χρειάζεται να φορτσάρει λίγο παραπάνω ο πρωταθλητής Ελλάδας για να τα κερδίσει. Ένα από αυτά ήταν και το χθεσινό απέναντι στον Ατρόμητο με τον Ολυμπιακό πάντως να μην παρουσιάζει καλό αγωνιστικό πρόσωπο.
Ασφαλώς και δεν χάνει η ομάδα του Πειραιά τον τίτλο του ακλόνητου φαβορί για την κατάκτηση και του φετινού πρωταθλήματος καθώς η διαφορά από τον ΠΑΟΚ είναι στους οκτώ βαθμούς. Ωστόσο το χθεσινό ματς είναι ένα καλό μάθημα για τους «ερυθρόλευκους» και για τη διοργάνωση του Κυπέλλου, καθώς οι πειραιώτες θα βρουν (πιθανότατα) απέναντι τους τον Ατρόμητο στην επόμενη φάση του θεσμού.
Αυτό στο οποίο οφείλει να εστιάσει κάποιος στη χθεσινή αναμέτρηση του Περιστερίου, είναι ο τρόπος με τον οποίο προσέγγισε το ματς ο προπονητής του Ατρόμητου, Γιώργος Παράσχος. Ο Έλληνας τεχνικός έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στο πως ο Ιγκλέσιας και ο Πίτου Γκαρσία θ' αντιμετωπίσουν τον Ντομίνγκεζ φροντίζοντας να μη βρίσκει χώρους ο Αργεντινός για να «απλώσει» το παιχνίδι των πειραιωτών.
Δεύτερο μέλημα του κόουτς των γηπεδούχων ήταν ο «αφοπλισμός» των δύο άκρων του Ολυμπιακού, με Κάμπελ και Φουστέρ αλλά και των Χολέμπας – Σαλίνο που είναι επιθετικογενείς αμυντικοί. Οι οδηγίες του Παράσχου για βοήθειες στους δύο ακραίους μπακ (Νάστο και Γιαννούλη) ήταν ξεκάθαρες και ο Δημούτσος με τον Καραμάνο φρόντισαν να κάνουν (και με το παραπάνω μάλιστα) τη δουλειά που τους είχε αναθέσει ο προπονητής τους.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Κάμπελ να μην μπορεί να παίξει ένας μ'έναν (στο αγαπημένο του παιχνίδι με προσωπική μονομαχία) γα να πατήσει περιοχή, καθώς ήταν συνεχώς κλεισμένος από δύο παίκτες. Από την άλλη πλευρά ο Φουστέρ αναγκαζόταν λόγω της οπισθοχώρησης του Ντομίνγκεζ για να πάρει την πρώτη μπάλα, να συγκλίνει προς τον άξονα και αυτό δεν επέτρεπε στον Χολέμπας ν' ανέβει από τα αριστερά γιατί είχε πάντα μπροστά του δύο παίκτες.
Με αυτά και μ' αυτά ο Ολυμπιακός απείλησε (τρόπος του λέγειν) την εστία του Τζενάμο στο πρώτο ημίχρονο με δύο μακρινά σουτ και αυτό ήταν όλο. Στο δεύτερο μέρος άλλαξε τα «σκηνικό» και η αλήθεια είναι πως οι «ερυθρόλευκοι» πάτησαν πιο πολύ στην περιοχή του Τζενάμο, αλλά δεν είχαν σωστές τελικές επιλογές. Ο προπονητής λοιπόν του Ατρομήτου μπορεί να αισθάνεται απόλυτα δικαιωμένος για τις επιλογές του και για το «στήσιμο» της ομάδας του, καθώς όλα δούλεψαν …ρολόι για τον Ατρόμητο.
Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι η ομάδα του Περιστερίου δεν περιορίστηκε στα ανασταλτικά της καθήκοντα, δεν είχε δηλαδή απλά…καταστροφικό προσανατολισμό στη φιλοσοφία της. Δημιούργησε φάσεις, κυκλοφόρησε τη μπάλα (κυρίως με τον Ούμπιντες) κι έδειξε ότι δικαιολογημένα βρίσκεται τόσο ψηλά στον βαθμολογικό πίνακα της σούπερ λίγκα.
Πηγή: www.sportdog.gr