(με ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΥΑΛΙΑ αλλά χωρίς παρωπίδες)
Διάβασα χτες δεκάδες για να μην πω εκατοντάδες σχόλια σύγγαυρων στα διάφορα σάιτ. Αυτό που έβγαινε αβίαστα ήταν πως κανείς δεν έπεφτε στις λογικές της κλάψας και της συνομωσιολογίας. Κανείς δεν προέταξε σαν δικαιολογία την όντως απαράδεκτη διαιτησία του Στυλιαρά για την ισοπαλία με τον Ατρόμητο.
Αλλά και κανείς δεν έδειξε πως είναι απονήρευτος για την ψυχολογική πίεση και την τρομοκρατία που ασκείται χρόνια τώρα προς τους διαιτητές από τα προπαγανδιστικά παπαγαλάκια που εκπροσωπούν τους αεριτζήδες του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Όλοι έβλεπαν -ακόμη και αν δεν το περιέγραφαν έτσι ακριβώς, το εννοούσαν- αυτό που έχει σαν κεντρικό του άξονα ο Ολυμπιακός.
Πως όποιο παραποδοσφαιρικό κύκλωμα υπάρχει, όποια παρασιτική νοοτροπία προσπαθεί να επιβιώσει ή ακόμη και να αναβιώσει στο ελληνικό ποδόσφαιρο θα αντιμετωπισθεί απ’ όλες τις υγιείς δυνάμεις που υπάρχουν και αναπτύσσονται στον χώρο με πρώτο και καλύτερο τον Θρύλο, με ψύχραιμο, νηφάλιο αποφασιστικό και κυρίως θεσμικό τρόπο!
Όλους αυτούς που ονειρεύονται τα περασμένα τους μεγαλεία και τις βρώμικες εποχές της κωλομοιρασιάς, των τίτλων εις βάρος του Θρύλου, θα τους ταράξουμε στη νομιμότητα, στη θεσμικότητα, στην ανταγωνιστικότητα, στην ποιότητα, στην διαρκή αναβάθμιση των υπηρεσιών και των υποδομών και γενικότερα στην ανάπτυξη της ομάδας σε όλους τους τομείς της.
Φυσικά και δεν περπατούμε στα σύννεφα. Αλλά δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος για να περιορισθούν ακόμη και να ελαχιστοποιηθούν φαινόμενα όπως αυτά του Στυλιαρά και κάθε Στυλιαρά από το ελληνικό ποδόσφαιρο, από τη συνεχόμενη και ουσιαστική βελτίωσή και ανάπτυξή του σε όλους τους τομείς!
Τη διετία που το τελευταίο της τέταρτο διανύουμε τώρα επιχειρήθηκε λόγω της κρίσης η ύστατη προσπάθεια αντεπίθεσης από το. «χτες».
Αντεπίθεσης από τις παρασιτικές δηλαδή δυνάμεις που βολευόντουσαν στο ποδόσφαιρο και επειδή ήταν το τελευταίο τους χαρτί, ήταν τόσο χυδαία, ψευδολόγα και ακραία.
Τώρα αρχίζουν σιγά-σιγά να αντιλαμβάνονται πως η ζαριά που έριξαν και είχε σαν στόχο την πλήρη διάλυση του ελληνικού ποδοσφαίρου απέτυχε.
Φυσικά απομένει, από τους πιο απεγνωσμένους, από αυτούς που ξέρουν ότι διαλύονται, ο κύκνειος τους … βρυχηθμός. Αλλά και τότε η απάντηση θα είναι η ίδια: δυνάμωμα, ανάπτυξη και βελτίωση του ελληνικού ποδοσφαίρου και γιγάντωση του Θρύλου!
Τότε και μόνο τότε όσοι ονειρεύονται χαριστικούς τίτλους προς χάριν τάχα μιας λαϊκίστικης αναξιοκρατικής, πελατειακής και επομένως αντιδημοκρατικής… «δημοκρατικότητας» ,θα ξεβραστούν από ένα χώρο που τους τάιζε και τους κανάκευε για δεκαετίες!
Πηγή : www.olympiacos24.gr