(Σωτήρης Τσουματίδης)
Ο Αργεντινός επιθετικός χαφ του Ολυμπιακού είναι στα τελευταία παιχνίδια εξαιρετικός. Το καλύτερο παιχνίδι του, βέβαια, με την ερυθρόλευκη φανέλα το έκανε στην Λισαβόνα απέναντι στην Μπενφίκα. Είναι όμως ο ποδοσφαιριστής που δεν βγαίνει από την ενδεκάδα ή μήπως δεν είναι και τόσο πολύτιμος;
Ρολίστας
Το στυλ παιχνιδιού που έχει ο Τσόρι ταίριαξε αρκετά με το επιθετικό ποδόσφαιρο που παίζει ο Ολυμπιακός. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως χωρίς αυτόν οι Πειραιώτες δεν θα συνεχίσουν να εντυπωσιάζουν.
Σε μία ομάδα όπως οι πρωταθλητές που αντιμετωπίζουν κλειστές άμυνες με πολλά κορμιά μπροστά στην αντίπαλη εστία, η ύπαρξη ποδοσφαιριστών με υψηλή τεχνική κατάρτιση και αρκετή φαντασία είναι σημαντικοί. Όμως δεν αποτελούν την ραχοκοκαλιά της ομάδας. Αυτοί είναι οι κεντρικοί χαφ (Σάμαρης – Μανιάτης) τα εξτρέμ (Φουστέρ – Κάμπελ) και οι επιθετικοί (Μήτρογλου – Σαβιόλα). Ο ρόλος βέβαια του επιθετικού χαφ είναι σπουδαίος όμως αν οι υπόλοιποι δεν μπορούν να ανταποκριθούν καλά στους δικούς τους ρόλους τότε ο επιθετικός χαφ δεν μπορεί εύκολα να συνεργαστεί μαζί τους.
Σε πολλά παιχνίδια ο Ολυμπιακός φέτος αγωνίζεται με δυο επιθετικούς, κυρίως το δίδυμο Μήτρογλου – Σαβιόλα και έτσι ήταν δύσκολο για τον Τσόρι να εισχωρήσει στην ενδεκάδα. Μάλιστα με τον ανεβασμένο Σάμαρη αλλά και τον αρχηγό Μανιάτη στο κέντρο η μοναδική θέση που θα μπορούσε να αγωνιστεί ο Αργεντινός είναι το αριστερό άκρο, συγκλίνοντας προς τα μέσα. Η θέση όμως εκείνη έχει φτιαχτεί για τον Φουστέρ. Ο Ισπανός είναι ο ποδοσφαιριστής που παίζει καλύτερα από κάθε άλλον στην Ελλάδα αυτό τον ρόλο του δημιουργού αλλά παράλληλα και εκτελεστή. Οπότε τα πράγματα ήταν κάπως δύσκολα για τον Αργεντινό που όμως πήρε αρκετά παιχνίδια, ειδικά στο Τσάμπιονς Λιγκ έπαιξε σε όλα. Και αυτό είναι απολύτως λογικό καθώς ο κ. Μίτσελ δεν ρίσκαρε τόσο στην Ευρώπη και δεν έπαιζε σε ολόκληρα τα 90λεπτα με 2 σέντερ φορ και μάλιστα σε κάποια έπαιξε εξ’ ολοκλήρου με έναν κυνηγό. Οπότε ο Τσόρι είναι λογικό να είχε ένα πιο ενεργό ρόλο στην Ευρώπη προσφέροντας και με την εμπειρία του.
Το θέμα όμως είναι πως πέρα από κάποιες πολύ καλές εμφανίσεις έκανε αρκετό καιρό να πάρει μπρος, περισσότερο σε επίπεδο φυσικής κατάστασης. Αυτός ήταν και ο κύριος λόγος που δεν μπορούσε να αγωνιστεί για πολλά λεπτά σε όλα τα παιχνίδια. Αυτό τώρα έχει διορθωθεί κάπως, όμως συνεχίζει να μην έχει τις αντοχές ώστε να μπορεί να αγωνίζεται περισσότερο.
Το κακό με τον Τσόρι είναι πως στην θέση του ο Ολυμπιακός είχε την τύχη να φέρει τον Ιμπαγάσα που στην ουσία ανέβασε τον πήχη πολύ ψηλά. Δεν είναι λίγοι άλλωστε αυτοί που ζητούν συχνά από τον προπονητή να δώσει περισσότερες ευκαιρίες στον αγαπημένο τους ποδοσφαιριστή. Αν δεν είχε έρθει ο Ιμπαγάσα στον Πειραιά, ο Τσόρι θα είχε μεγαλύτερο κοινό.
Το στυλ παιχνιδιού που έχει ο Τσόρι ταίριαξε αρκετά με το επιθετικό ποδόσφαιρο που παίζει ο Ολυμπιακός. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως χωρίς αυτόν οι Πειραιώτες δεν θα συνεχίσουν να εντυπωσιάζουν.
Σε μία ομάδα όπως οι πρωταθλητές που αντιμετωπίζουν κλειστές άμυνες με πολλά κορμιά μπροστά στην αντίπαλη εστία, η ύπαρξη ποδοσφαιριστών με υψηλή τεχνική κατάρτιση και αρκετή φαντασία είναι σημαντικοί. Όμως δεν αποτελούν την ραχοκοκαλιά της ομάδας. Αυτοί είναι οι κεντρικοί χαφ (Σάμαρης – Μανιάτης) τα εξτρέμ (Φουστέρ – Κάμπελ) και οι επιθετικοί (Μήτρογλου – Σαβιόλα). Ο ρόλος βέβαια του επιθετικού χαφ είναι σπουδαίος όμως αν οι υπόλοιποι δεν μπορούν να ανταποκριθούν καλά στους δικούς τους ρόλους τότε ο επιθετικός χαφ δεν μπορεί εύκολα να συνεργαστεί μαζί τους.
Σε πολλά παιχνίδια ο Ολυμπιακός φέτος αγωνίζεται με δυο επιθετικούς, κυρίως το δίδυμο Μήτρογλου – Σαβιόλα και έτσι ήταν δύσκολο για τον Τσόρι να εισχωρήσει στην ενδεκάδα. Μάλιστα με τον ανεβασμένο Σάμαρη αλλά και τον αρχηγό Μανιάτη στο κέντρο η μοναδική θέση που θα μπορούσε να αγωνιστεί ο Αργεντινός είναι το αριστερό άκρο, συγκλίνοντας προς τα μέσα. Η θέση όμως εκείνη έχει φτιαχτεί για τον Φουστέρ. Ο Ισπανός είναι ο ποδοσφαιριστής που παίζει καλύτερα από κάθε άλλον στην Ελλάδα αυτό τον ρόλο του δημιουργού αλλά παράλληλα και εκτελεστή. Οπότε τα πράγματα ήταν κάπως δύσκολα για τον Αργεντινό που όμως πήρε αρκετά παιχνίδια, ειδικά στο Τσάμπιονς Λιγκ έπαιξε σε όλα. Και αυτό είναι απολύτως λογικό καθώς ο κ. Μίτσελ δεν ρίσκαρε τόσο στην Ευρώπη και δεν έπαιζε σε ολόκληρα τα 90λεπτα με 2 σέντερ φορ και μάλιστα σε κάποια έπαιξε εξ’ ολοκλήρου με έναν κυνηγό. Οπότε ο Τσόρι είναι λογικό να είχε ένα πιο ενεργό ρόλο στην Ευρώπη προσφέροντας και με την εμπειρία του.
Το θέμα όμως είναι πως πέρα από κάποιες πολύ καλές εμφανίσεις έκανε αρκετό καιρό να πάρει μπρος, περισσότερο σε επίπεδο φυσικής κατάστασης. Αυτός ήταν και ο κύριος λόγος που δεν μπορούσε να αγωνιστεί για πολλά λεπτά σε όλα τα παιχνίδια. Αυτό τώρα έχει διορθωθεί κάπως, όμως συνεχίζει να μην έχει τις αντοχές ώστε να μπορεί να αγωνίζεται περισσότερο.
Το κακό με τον Τσόρι είναι πως στην θέση του ο Ολυμπιακός είχε την τύχη να φέρει τον Ιμπαγάσα που στην ουσία ανέβασε τον πήχη πολύ ψηλά. Δεν είναι λίγοι άλλωστε αυτοί που ζητούν συχνά από τον προπονητή να δώσει περισσότερες ευκαιρίες στον αγαπημένο τους ποδοσφαιριστή. Αν δεν είχε έρθει ο Ιμπαγάσα στον Πειραιά, ο Τσόρι θα είχε μεγαλύτερο κοινό.
Σταρ
Όταν αγωνίζεται πίσω από τον μοναδικό προωθημένο, παραδίδει live μαθήματα πως παίζεται η θέση. Στο ποδόσφαιρο είναι πολύ σημαντικό να ταιριάξουν τα χνώτα του ποδοσφαιριστή με αυτά της ομάδας. Να είναι δηλαδή κατάλληλος ο ποδοσφαιριστής για τις ανάγκες που ήρθε να καλύψει. Να υπάρχει χημεία. Και ο Τσόρι στον Ολυμπιακό ταίριαξε. Ένα δεκάρι από την Αργεντινή, πώς μπορεί να μην ταιριάξει στο επιθετικό στυλ ποδοσφαίρου των πρωταθλητών;
Πολύ καλός χειρισμός της μπάλας, σωστές πάσες, κοντινές αλλά και μακρινές και αρκετές προσπάθειες για γκολ όπως δηλαδή πρέπει ακριβώς να κάνει ένας σύγχρονος επιθετικός χαφ. Η συνεργασία με τους Σάμαρη και Μανιάτη στο κέντρο είναι αρμονική καθώς ο μεν αρχηγός κόβει και ο δε Σάμαρης παίζει σωστό και γρήγορο ποδόσφαιρο. Εξίσου καλά συνεργάζεται και με τους εξτρέμ αν και όταν βρίσκεται και ο Φουστέρ στην ενδεκάδα ο Ολυμπιακός χάνει σε ταχύτητα ανεβάζοντας όμως το επίπεδο όσον αφορά την τεχνική.
Η συνεργασία του με τον Σαβιόλα χρειάζεται ειδική μνεία. Ενώ στα πρώτα παιχνίδια που έπαιξαν μαζί δεν ήταν και τόσο πετυχημένη τώρα οι δυο τους δείχνουν να αποτελούν φονικό δίδυμο καθώς «βρίσκονται» πολύ εύκολα. Στην αρχή ήταν λογικό να βραχυκυκλώνονται καθώς ο Σαβιόλα έχει συνηθίσει να κινείται και εκτός περιοχής σε ένα χώρο που κινείται ο Τσόρι, οπότε έπεφτε ο ένας πάνω στον άλλο. Όμως η εμπειρία και των δυο αλλά και η πολύ μεγάλη τους ποιότητα έκανε τελικά καλό στον Ολυμπιακό που έχει μόνο να κερδίσει από την συνύπαρξή τους. Να δούμε τι θα γίνει όταν επιστρέψει και ο Μήτρογλου.
Όταν αγωνίζεται πίσω από τον μοναδικό προωθημένο, παραδίδει live μαθήματα πως παίζεται η θέση. Στο ποδόσφαιρο είναι πολύ σημαντικό να ταιριάξουν τα χνώτα του ποδοσφαιριστή με αυτά της ομάδας. Να είναι δηλαδή κατάλληλος ο ποδοσφαιριστής για τις ανάγκες που ήρθε να καλύψει. Να υπάρχει χημεία. Και ο Τσόρι στον Ολυμπιακό ταίριαξε. Ένα δεκάρι από την Αργεντινή, πώς μπορεί να μην ταιριάξει στο επιθετικό στυλ ποδοσφαίρου των πρωταθλητών;
Πολύ καλός χειρισμός της μπάλας, σωστές πάσες, κοντινές αλλά και μακρινές και αρκετές προσπάθειες για γκολ όπως δηλαδή πρέπει ακριβώς να κάνει ένας σύγχρονος επιθετικός χαφ. Η συνεργασία με τους Σάμαρη και Μανιάτη στο κέντρο είναι αρμονική καθώς ο μεν αρχηγός κόβει και ο δε Σάμαρης παίζει σωστό και γρήγορο ποδόσφαιρο. Εξίσου καλά συνεργάζεται και με τους εξτρέμ αν και όταν βρίσκεται και ο Φουστέρ στην ενδεκάδα ο Ολυμπιακός χάνει σε ταχύτητα ανεβάζοντας όμως το επίπεδο όσον αφορά την τεχνική.
Η συνεργασία του με τον Σαβιόλα χρειάζεται ειδική μνεία. Ενώ στα πρώτα παιχνίδια που έπαιξαν μαζί δεν ήταν και τόσο πετυχημένη τώρα οι δυο τους δείχνουν να αποτελούν φονικό δίδυμο καθώς «βρίσκονται» πολύ εύκολα. Στην αρχή ήταν λογικό να βραχυκυκλώνονται καθώς ο Σαβιόλα έχει συνηθίσει να κινείται και εκτός περιοχής σε ένα χώρο που κινείται ο Τσόρι, οπότε έπεφτε ο ένας πάνω στον άλλο. Όμως η εμπειρία και των δυο αλλά και η πολύ μεγάλη τους ποιότητα έκανε τελικά καλό στον Ολυμπιακό που έχει μόνο να κερδίσει από την συνύπαρξή τους. Να δούμε τι θα γίνει όταν επιστρέψει και ο Μήτρογλου.
Πηγή : www.overlap.gr