Σε μια σκηνή του (βραβευμένου με τον «Χρυσό Φοίνικα» των Καννών, το 1963) «Γατόπαρδου», ο Λουκίνο Βισκόντι, ο οποίος γεννήθηκε σαν χθες το 1906, βάζει στο στόμα του Αλέν Ντελόν μια ατάκα που ταιριάζει γάντι στον επίλογο του ντέρμπι: για να αλλάξουν, λέει, τα πράγματα πρέπει να μείνουν ίδια και (μετά από 90 άγονα λεπτά) είναι προφανές πως μερίμνησε δεόντως περί αυτού ο Κώστας Μήτρογλου.
Μερίμνησε (ο Μήτρογλου) και με το παραπάνω μάλιστα, αλλάζοντας τον ρουν της ιστορίας σε ένα ντέρμπι που για τον Ολυμπιακό έμοιαζε στοιχειωμένο από εκείνο το κυριακάτικο απόγευμα της 22ας Μαΐου του 1983, όταν δραπέτευσε από αυτό το γήπεδο με μια ίδια νίκη (0-1), με την οποία διαπλάτυνε το στενάκι της Αρματολών και Κλεφτών και το μετέτρεψε σε... Λεωφόρο του four peat του!Παρεμπιπτόντως, μετά από τριάντα χρόνια οι «γαύροι» σημαδεύουν τον ίδιο στόχο (το τέταρτο σερί πρωτάθλημα) πάνω στον οποίον τόξευσε και έστειλε διάνα το βέλος του ο Μήτρογλου, βαδίζοντας στα χαμένα ίχνη του Βισέντε Εσταβίγιο! Στη διετή θητεία του στον Ολυμπιακό ο Ουρουγουανός είχε εκτελέσει δυο φορές τον Παναθηναϊκό, αλλά ο επίγονός του το έχει διαπράξει ήδη έξι φορές και η καταμέτρησις συνεχίζεται!
Για να μείνω στο πνεύμα του Βισκόντι, τα πράγματα έμειναν ίδια, διότι απλούστατα άλλαξαν, όπως παραδέχθηκε ευθέως ο Μίτσελ, επισημαίνοντας (το προφανές, δηλαδή) ότι «νικήσαμε με εντελώς διαφορετικό τρόπο από εκείνον που έχουμε συνηθίσει»! Αυτήν την ασυνήθιστη (για τα παγιωμένα κυριαρχικά δεδομένα του Ολυμπιακού) νίκη γέννησε το σπάνιο εκτελεστικό ένστικτο του Μήτρογλου: ο «πιστολέρο» καραδοκούσε σαν το λαγωνικό και βάρεσε στο ψαχνό στη μοναδική φάση στην οποία δεν κατάφερε να τον αναχαιτίσει ο Σίλντενφελντ, που τον είχε χρεωθεί με 108! Ηταν η απόλυτη και συνάμα η... καταληκτική στιγμή του ντέρμπι: η στιγμή της απόδρασης του Ολυμπιακού και η στιγμή της καταδίκης του Παναθηναϊκού, ο οποίος την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενος όρθωσε το ανάστημά του και αισθάνεται ότι αδικείται με τον ξαφνικό θάνατο που υπέστη!
Ο Μήτρογλου, όμως, δεν παίρνει χαμπάρι από τέτοια: εκμεταλλεύθηκε αυτήν τη «στιγμή αδυναμίας» του Παναθηναϊκού (όπως ευστόχως την προσδιόρισε ο σκασμένος Γιάννης Αναστασίου) και επηρεασμένος από την περιρρέουσα αποπνικτική ατμόσφαιρα είπε να ρίξει κι αυτός μια φωτοβολίδα!
Μοιάζει όντως με Νέμεση για κάθε (ντόπιο αλλά πλέον και ξένο) αντίπαλο ο λεγάμενος: χθες πρωταγωνίστησε στις τέσσερις από τις επτά ευκαιρίες των πρωταθλητών, πέτυχε το 13ο γκολ του σε εννέα ματς του πρωταθλήματος, έφτασε τα 16 σε 13 αγώνες της φετινής σεζόν και με τόσο σουξέ που έχει μπορεί από χθες το βράδυ κιόλας να έπεσε θύμα απαγωγής από κάποια ξένη σπείρα, η οποία πάντως αντί να ζητήσει, θα προσφέρει τα λύτρα στον Ολυμπιακό!
Είναι πολύ νωρίς -έστω και σε ένα τόσο ξεχωριστό ματς- ώστε να θεωρηθεί αυτό το γκολ ως το κερασάκι στην τούρτα που μοστράρει φέτος ο Μήτρογλου. Αλλά μετά και το χθεσινό (λυτρωτικό για τον Ολυμπιακό και αποθεωτικό για τον ίδιο) κατόρθωμά του, ήρθε κι έδεσε απάνω του η επέτειος από τη γέννηση του Βισκόντι, όχι μόνο για την ατάκα (που υιοθέτησε και ο Μίτσελ) αλλά και για τον ίδιο τον τίτλο της ταινίας του.
Ο «Γατόπαρδος» έχει ονοματεπώνυμο και λέγεται Κώστας Μήτρογλου!
Πηγή : www.sentragoal.gr