Θεωρώ ότι τα κλισέ τύπου «στα ντέρμπι δεν υπάρχουν φαβορί» ή πολύ περισσότερο ότι «σε τέτοια παιχνίδια δεν υπάρχουν διαφορές σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκονται οι δύο αντίπαλοι» δεν έχουν θέση στο αποψινό ντέρμπι Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού στη Λεωφόρο.
Και δεν έχουν θέση πολύ απλά γιατί δεν πρόκειται για παιχνίδι στο οποίο η μία από τις δύο ομάδες βρίσκεται απλώς σε καλύτερη κατάσταση ή σε φουλ φόρμα και η άλλη αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα. Μιλάμε για ένα ντέρμπι δύο διαφορετικών κόσμων.Ας μην γελιόμαστε. Για πρώτη φορά υπάρχει τόσο διαφορετική αφετηρία από την οποία ξεκινούν για το γήπεδο της Λεωφόρο οι δύο αιώνιοι. Τόσο διαφορετικές ομάδες. Εντελώς διαφορετικοί στόχοι. Εντελώς διαφορετικά δεδομένα. Μεγάλη διαφορά κλάσης ανάμεσα ακόμα και στις δεύτερες επιλογές του Μίτσελ σε σχέση με τις βασικές επιλογές του Αναστασίου.
Είναι η πρώτη φορά που δεν μιλάμε για έναν Παναθηναϊκό στα κάτω του και έναν Ολυμπιακό στα πάνω του, όπως βεβαίως έχουν υπάρξει ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στα πολύ πάνω του και τον Ολυμπιακό στα πολύ κάτω του. Αλλωστε όπως η ζωή, έτσι και η μπάλα κάνουν κύκλους...
Είναι η πρώτη φορά κατά την οποία ο Ολυμπιακός βρίσκεται πολύ κοντά στην αλλαγή επιπέδου ακόμα και σε ευρωπαϊκό επίπεδο και ο Παναθηναϊκός είναι αναγκασμένος από το περασμένο καλοκαίρι, να μαζέψει τα φτερά του, να ρίξει συνειδητά τα στάνταρ του, να υποβαθμίσει αναγκαστικά τα δεδομένα του και κάποια στιγμή που δεν εντοπίζεται χρονικά στην εφετινή σεζόν να αρχίσει και πάλι να ανεβάζει τον πήχη κοντά στα υψηλά στάνταρ της ιστορίας του.
Η βαριά φανέλα του Παναθηναϊκού και η Λεωφόρος Αλεξάνδρας δεν αρκούν για να καλύψουν αυτές τις διαφορές. Μπάλα δεν παίζουν ούτε οι φανέλες, ούτε οι εξέδρες, μπάλα παίζουν οι ομάδες και εκεί το προβάδισμα του Ολυμπιακού είναι ξεκάθαρο.
Ενα στοιχείο υπάρχει στον αθλητισμό που πολλές φορές έχει αντιστρέψει αυτά τα δεδομένα. Ενα και μόνο δεδομένο, ειδικά όταν ένας παίκτης φοράει τη φανέλα του Παναθηναϊκού και γνωρίζει πολύ καλά τι σημαίνει αυτή τη φανέλα ειδικά όταν την φοράει εναντίον του Ολυμπιακού. Και αυτό είναι το ένστικτο επιβίωσης, το ένστικτο αυτοσυντήρησης που πολλές φορές κατά το παρελθόν έχει κάνει έναν ποδοσφαιριστή και μία ομάδα ολόκληρη να δείχνει πολύ πιο δυνατή απ' ότι πραγματικά είναι.
Το ένστικτο επιβίωσης που ήταν το αρχικό συστατικό της Εθνικής ομάδας, για παράδειγμα, στα γήπεδα της Πορτογαλίας με τον αρχηγό και ηγέτη της να έχει πάντα μία αγαπημένη φράση είτε όταν έπαιζε σε σύλλογο είτε με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα: «Παιδιά, ήρεμα. Το πρώτο πράγμα είναι να μην ξεφτιλιστούμε. Πάμε σοβαρά, να μην ξεφτιλιστούμε και μετά βλέπουμε και τα υπόλοιπα».
Σε αυτό το ντέρμπι το μεγαλύτερο κίνητρο, το ένστικτο της επιβίωσης αλλά και τον ποδοσφαιρικό εγωισμό απέναντι σε όσους τους αμφισβητούν και κυρίως πιστεύουν ότι αποτελούν πολύ μικρή ομάδα για τα δεδομένα του Παναθηναϊκού τα διαθέτουν οι παίκτες του Αναστασίου. Αυτοί αμφισβητούνται, αυτοί έχουν δεχθεί κριτική ακόμα και στα όρια της πλήρους απαξίωσης που είναι το αγαπημένο χόμπι στη χώρα μας, αυτοί θεωρούνται ξεγραμμένοι από το πρώτο λεπτό του αποψινού ντέρμπι, αυτοί καλούνται να απαντήσουν κατά πόσο αξίζουν να φορούν τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Στο «πράσινο» στρατόπεδο αυτό το ματς λέει πολλά και για τους νεαρούς της «πράσινης» ενδεκάδας αλλά και για τους ξένους παίκτες που την απαρτίζουν.
Στον Ολυμπιακό δεν υπάρχει τέτοιο κίνητρο. Στον Ολυμπιακό υπάρχει η ποιότητα. Και αν οι Ελληνες παίκτες που θα παίξουν απόψε γνωρίζουν πολύ καλά ότι κάθε ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό εγγράφεται στο βιογραφικό τους, για τους ξένους παίκτες της ομάδας που από τώρα έχουν στο μυαλό τους το ματς με την Μπενφίκα και τους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ το όλο περιβάλλον του ελληνικού κλάσικο δεν σημαίνει και πολλά πράγματα.
Καθαρά αγωνιστικά εκτιμώ ότι δεν θα είχε την παραμικρή τύχη απέναντι στον Ολυμπιακό ο Παναθηναϊκός των πρώτων αγώνων στην εφετινή σεζόν με τον Γιάννη Αναστασίου αρκετά αφελώς να αγνοεί τη σκοπιμότητα στο παιχνίδι της ομάδας του και να φροντίζει να χτίσει μόνο ένα καλό προφίλ μεσοεπιθετικά. Ενας Παναθηναϊκός που θύμιζε περισσότερο σχολή ποδοσφαιρικής ανάπτυξης με μακρινό ορίζοντα.
Ο ρεαλιστής και σφιχτός Παναθηναϊκός των δύο ματς με τον Εργοτέλη ταιριάζει περισσότερο στις απαιτήσεις αυτού του ματς. Γιατί το μεγάλο ερώτημα για τους «πράσινους» δεν είναι αν έχουν τους τρόπους να πατήσουν την περιοχή του Ολυμπιακού. Τις ευκαιρίες του θα τις έχει ο ΠΑΟ. Οπως και τους επιθετικούς που στην πρώτη επαφή μπορούν να στείλουν την μπάλα στα δίχτυα.
Το μεγάλο ερώτημα είναι το πώς ο Παναθηναϊκός θα αποφύγει το εύκολο γκολ που έχει ο Ολυμπιακός, χωρίς καν να χρειαστεί να ανεβάσει ταχύτητα. Και αν ο Ολυμπιακός σκοράρει, αυτόματα αποκτά τον πλήρη έλεγχο.
Ποτέ στο ποδόσφαιρο πάντως δεν υποτιμάς τον πληγωμένο εγωισμό του αντίπαλου και την ανάγκη του να επιβιώσει με το κεφάλι έξω από το νερό, κυρίως αν τον αντιμετωπίσεις με ψήγματα -έστω- αλαζονείας ή πνεύμα ανωτερότητας.
Πηγή : www.sentragoal.gr