Το «νίκη» - «ήττα» θα πρέπει να καταργηθεί για τον Ολυμπιακό στο κουπόνι του στοιχήματος και τη θέση του να πάρει «προβλέψτε πώς θα νικήσει»... Οντας κάκιστος, ασορτί με τις άδειες εξέδρες του ΣΕΦ, οι πρωταθλητές Ευρώπης αρνήθηκαν για πολλοστή φορά να χάσουν, καταγράφοντας άλλη μία ανατροπή κι ένα ρεκόρ σπουδαιότερο από το σερί νικών (21/21).
Το 11/11 εντός παιδιάς στην τελευταία περίοδο είναι ικανό να... τρελάνει τους αριθμολάγνους, αν σκεφθεί κανείς πως ο Ολυμπιακός έβγαλε ένα ολόκληρο 10λεπτο στην τελευταία περίοδο χωρίς να χάσει επίθεση. Απέναντι σε μια ομάδα που είχε κίνητρο, που ήταν καλύτερη για 37 λεπτά, οι «ερυθρόλευκοι» χρειάστηκαν ένα καλό τρίλεπτο κι έναν παίκτη να τους κρατήσει όρθιους, μέχρι να 'ρθει η ώρα του Βασίλη Σπανούλη.
Κι αυτός ο παίκτης δεν ήταν άλλος από τον Στράτο Περπέρογλου που πέτυχε συνολικά 18 πόντους, όλους στο δεύτερο ημίχρονο, 13 εξ αυτών στην τελευταία περίοδο, στο 10λεπτο της ανατροπής. Ο «Περπέ» έχει 24 πόντους (!) στα τελευταία 20 λεπτά των δύο αγώνων-θρίλερ του Ολυμπιακού με την Μπάγερν και τη Σιένα.
Οι μεγάλες ομάδες βρίσκουν κίνητρο στη διάρκεια του ματς και για πολλοστή φορά ο Ολυμπιακός συγκεντρώθηκε και σοβαρεύτηκε, όταν διαπίστωσε πως κινδυνεύει να γνωρίσει την πρώτη του ήττα.
Τα γέλια των Πρίντεζη, Μπέγκιτς, Κατσίβελη στον πάγκο, την ώρα που ο Σπανούλης έδινε το προβάδισμα με την τρίποντη βόμβα στη λήξη του χρόνου επίθεσης, 50'' πριν από το φινάλε, είναι ενδεικτικά της ψυχολογίας που έχει ο Ολυμπιακός και της σιγουριάς που νιώθει πως είναι ικανός να επιστρέψει από το -10, ακόμη κι αν απομένουν μόλις 30 δευτερόλεπτα.
Ο Σπανούλης με τα δύο διαδοχικά σουτ από τα 6,75 μ. ήταν το «κάτι παραπάνω» που χρειαζόταν ο Μπαρτζώκας για να «κλέψει» κι αυτό το ματς, αλλά περισσότερο κρατάω την κίνηση του Σπανούλη να μαρκάρει τον απίστευτο Γκριν στην προτελευταία επίθεση της Σιένα και με τον Ολυμπιακό να έχει πάρει κεφάλι στο σκορ. Κίνηση μπασκετικού εγωισμού, σαν να λέει στον αντίπαλό του «βάλ' το μπροστά μου, αν αξίζεις να μας κερδίσεις».
Αναμφισβήτητα, οι «ερυθρόλευκοι» είχαν πολλά τρωτά στην απόδοσή τους, αλλά τι ασφαλή συμπεράσματα να βγάλεις όταν βλέπεις μια ομάδα να επιστρέφει από το -14, χωρίς τρεις ψηλούς, μπροστά σε άδειες εξέδρες και με το μυαλό στην επόμενη φάση...
Το πρόβλημα είναι οι πολλοί, όχι ο ένας
Λογική η απόφαση του Παναθηναϊκού να μείνει ως έχει, έστω κι αν κινδυνεύει να «στηθεί» στον τοίχο, σε περίπτωση που χάσει τον «τελικό» με τον Ολυμπιακό. Πρώτον, όποιος κι αν αποκτηθεί είναι αδύνατον να προσαρμοστεί μέσα σε 10-15 ημέρες, δεύτερον το «μπες - βγες» στην Α1 έχει ήδη κοστίσει δύο αλλαγές χωρίς να έχει ολοκληρωθεί το πρώτο μισό της σεζόν και τρίτον το βασικό πρόβλημα του Παναθηναϊκού δεν είναι η έλλειψη παίκτη με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, αλλά η αδυναμία των υπαρχόντων να βρουν «χημεία».
Αλλωστε μια προσθήκη μεσούσης της περιόδου δεν γίνεται για να αλλάξει εικόνα μια ολόκληρη ομάδα, αλλά για να «μπαλώσει» μια «τρύπα» που προκύπτει από το πουθενά. Μέχρι τώρα λοιπόν το πρόβλημα του Παναθηναϊκού δεν είναι η «τρύπα», αλλά η «ομάδα»... Αφού το λύσει, μπορεί να σκεφτεί τα υπόλοιπα.
Θρύλε, όχι του Πειραιά, αλλά της... Ευρώπης
Αλλωστε μια προσθήκη μεσούσης της περιόδου δεν γίνεται για να αλλάξει εικόνα μια ολόκληρη ομάδα, αλλά για να «μπαλώσει» μια «τρύπα» που προκύπτει από το πουθενά. Μέχρι τώρα λοιπόν το πρόβλημα του Παναθηναϊκού δεν είναι η «τρύπα», αλλά η «ομάδα»... Αφού το λύσει, μπορεί να σκεφτεί τα υπόλοιπα.
Θρύλε, όχι του Πειραιά, αλλά της... Ευρώπης
Οι Παναθηναϊκοί τον βρίζουν επειδή ήταν «σημαία» του αντιπάλου, οι Ολυμπιακοί τον βρίζουν που «τα πήρε και δεν έπαιξε», πάλι καλά που υπάρχουν οι... άσχετοι Ρώσοι για να αναγνωρίσουν την προσφορά ενός εκ των μεγαλύτερων παικτών που έπαιξαν στα ευρωπαϊκά γήπεδα.
Ο Θοδωρής Παπαλουκάς τιμήθηκε όπως του αξίζει χθες από την ΤΣΣΚΑ, επιβεβαιώνοντας πως η μεγάλη του καριέρα συνδέθηκε με τη Μόσχα κι όχι με τον Πειραιά. Ο χαρακτηρισμός «θρύλε της Ευρωλίγκα» που του απένειμαν είναι απόλυτα δικαιολογημένος αν μετρήσει κανείς τα δύο πρωταθλήματα Ευρώπης, τα έξι πρωταθλήματα και τα τρία Κύπελλα Ρωσίας.
Ο Θοδωρής Παπαλουκάς τιμήθηκε όπως του αξίζει χθες από την ΤΣΣΚΑ, επιβεβαιώνοντας πως η μεγάλη του καριέρα συνδέθηκε με τη Μόσχα κι όχι με τον Πειραιά. Ο χαρακτηρισμός «θρύλε της Ευρωλίγκα» που του απένειμαν είναι απόλυτα δικαιολογημένος αν μετρήσει κανείς τα δύο πρωταθλήματα Ευρώπης, τα έξι πρωταθλήματα και τα τρία Κύπελλα Ρωσίας.
Πηγή: www.sportdog.gr