Ο Ολυμπιακός έχει εξελιχθεί σε come-Back-to-Back Πρωταθλητή Ευρώπης, έχοντας του γίνει συνήθεια να κερδίζει τα ματς με ανατροπές στα σκορ, με σαδιστικό τρόπο.
Όχι απλά Back-to-Back, αλλά σε Come-Back-to-Back Πρωταθλητές Ευρώπης έχουν εξελιχθεί οι Πειραιώτες, καθώς συνεχίζουν να κερδίζουν τα παιχνίδια τους πραγματοποιώντας επιστροφές στο σκορ. Λες και το κάνουν επίτηδες οι ερυθρόλευκοι, κάνοντας... πλάκα με σαδιστικό τρόπο στους αντιπάλους τους. Έχει εξελιχθεί σε "βίτσιο" του Ολυμπιακού να βγαίνει νικητής στα παιχνίδια πραγματοποιώντας μεγάλες ανατροπές. Απέναντι σε Μάλαγα, Μπάγερν Μονάχου, Ζιελόνα Γκόρα και τώρα Σιένα, όλα τα ματς μάλιστα στο ΣΕΦ, οι Πειραιώτες παρουσίασαν νεκρά διαστήματα, βρέθηκαν πίσω στο σκορ, σπατάλησαν ημίχρονα, φόρτωσαν με πίεση τους εαυτούς τους και με άγχος τον κόσμο τους, αλλά στα κρίσιμα σημεία έδειξαν χαρακτήρα και στο τέλος βγήκαν νικητές, δείχνοντας υπομονή και επιμονή ώστε να πάρουν αυτό που θέλουν. Τότε είναι που μιλάει το ένστικτο επιβίωσης τους και σε αυτές τις καταστάσεις "κατασπαράζουν" τον εκάστοτε αντίπαλο τους.
Ένα από τα πράγματα που έχει κερδίσει με το σπαθί της αυτή η υπέροχη παρέα, πέρα από τους σημαντικούς τίτλους και τις διακρίσεις, είναι η εμπιστοσύνη. Σου εμπνέει τεράστια σιγουριά πως παρά τις όποιες αγωνιστικές δυσκολίες παρουσιαστούν σε μία αναμέτρηση, στο τέλος θα τα καταφέρει και θα κερδίσει. Αυτό είναι προσόν και δείγμα των μεγάλων ομάδων. Ο Ολυμπιακός διαθέτει το μέταλλο του νικητή, ξεχειλίζει από αυταπάρνηση, αρνείται να χάσει, ξέρει να επιβιώνει, δεν τα παρατάει ποτέ και γνωρίζει τον τρόπο να κερδίζει τα ματς στο τέλος έχοντας την αύρα, αλλά και την αυτοπεποίθηση του Πρωταθλητή Ευρώπης. Εκεί που έχεις την αίσθηση πως δεν θα μπορέσει να γυρίσει το παιχνίδι σε ξαφνιάζει με απολαυστικό τρόπο, φέρνοντας τα πάνω-κάτω.
Μία (επικίνδυνη) συνήθεια που έχει αρχίσει να γίνεται... λατρεία. Είναι στο στο dna του, είναι στον δυνατό χαρακτήρα του και αποτελεί προσόν του το να πραγματοποιεί μεγάλες ανατροπές, είτε παίζει στο ΣΕΦ, είτε εκτός έδρας. Και η ικανότητα του αυτή, πλέον, έχει γεμίσει με φόβο τον κάθε αντίπαλο που θα βρεθεί στον δρόμο του, καθώς και να προηγείται στο σκορ, στο τέλος τρέμει πως θα ηττηθεί και χάνει! Κόντρα στους Ιταλούς δεν υπήρχε βαθμολογικό ενδιαφέρον. Ακόμη και αν έχαναν οι Πειραιώτες, είχαν ήδη εξασφαλίσει την πρόκριση στο TOP-16, αλλά και την πρωτιά στον όμιλο. Η Σιένα ήταν αυτή που "καιγόταν" περισσότερο για τη νίκη ώστε να αύξανε τις ελπίδες πρόκρισης της. Αν ήταν άλλη ομάδα, ίσως και να παράταγε το ματς. Οι ερυθρόλευκοι όμως δεν εγκατέλειψαν το παιχνίδι όταν "στράβωσε", καθώς βρέθηκαν στο -15 (37-52) στο 28', και δείχνοντας επιμονή και υπομονή κατάφεραν να σημειώσουν μία ακόμη μεγάλη ανατροπή στο τελευταίο δεκάλεπτο, μετρώντας επί μέρους σκορ 32-16, όντας απόλυτα εύστοχοι με 11/11 (!) σουτ εντός πεδιάς (6/6 δίποντα, 5/5 τρίποντα, 5/7 βολές) στην τέταρτη περίοδο. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο κέρδισαν (78-73), αλλά σημείωσαν και ένα ιστορικό ρεκόρ, καθώς με τις 21 συνεχόμενες νίκες, πραγματοποίησαν το καλύτερο ξεκίνημα που έχει σημειώσει ποτέ ελληνική ομάδα στην ιστορία, ξεπερνώντας το 20-0 του Παναθηναϊκού (1999-2000). Ακόμη και σε παιχνίδια δίχως ουσιαστικό κίνητρο, ο κάθε παίκτης έχει το δικό του κίνητρο και όλοι μαζί έχουν ένα κοινό. Αγαπούν αυτή την ομάδα και δεν θέλουν να χάνει ούτε στην... προπόνηση. Η νίκη τους έχει γίνει "ναρκωτικό".
Το γεγονός πως ο Ολυμπιακός έχει βάθος στο ρόστερ του (παρά τις απουσίες των Πρίντεζη, Μπέγκιτς, Σίμονς), δίνει την δυνατότητα στον Γιώργο Μπαρτζώκα να κάνει καλό ροτέισον και να διατηρεί φρέσκια την ομάδα έως τα τελευταία δευτερόλεπτα της αναμέτρησης, την στιγμή που οι αντίπαλοι του ξεμένουν από... βενζίνη. Κανείς δεν έπαιξε παραπάνω από 27 λεπτά. Δεν είναι τυχαίο πως οι Πειραιώτες σε όλα τα παιχνίδια τους στην τρέχουσα σεζόν παίζουν εξαιρετικά στην τελευταία περίοδο. Στο τέταρτο δεκάλεπτο, ακόμη και αν βρίσκονται πίσω στο σκορ, όντας με την πλάτη στον τοίχο, βγάζουν μπόλικη ενέργεια, "δαγκώνουν" στην άμυνα "πνίγοντας" τον αντίπαλο, παίρνουν σωστές αποφάσεις, βάζουν μεγάλα σουτ στην επίθεση, επιβάλουν το παιχνίδι τους και στο τέλος παίρνουν τις νίκες. Οι ανατροπές είναι προσόν τον Ολυμπιακού, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να επαναπαυθεί και να εφησυχάσει, έχοντας την αίσθηση πως όσο άσχημα και αν ξεκινήσει ένα ματς, πως όσα λάθη και αν κάνει, στο τέλος πάντα θα κερδίζει. Ο Ολυμπιακός στην τρέχουσα σεζόν παρουσιάζει μία κακή συνήθεια να ξεκινάει χαλαρά αρκετά από τα ματς που δίνει στο ΣΕΦ, με αποτέλεσμα οι ερυθρόλευκοι να αργούν να προσεγγίσουν σωστά το παιχνίδι. Στο TOP-16 ο βαθμός δυσκολίας των αγώνων θα αυξηθεί, οι απαιτήσεις μεγαλώνουν και ο ανταγωνισμός θα είναι ακόμη μεγαλύτερος, απέναντι σε αρκετούς ισχυρούς αντιπάλους που θα θέλουν, τουλάχιστον, να φτάσουν στο Final-Four.
Ο Ολυμπιακός κόντρα στη Σιένα έκανε το ίσως το χειρότερο του πρώτο ημίχρονο φέτος. Δεν θεωρώ πως το πρόβλημα ήταν τόσο η άμυνα (αν και οι Πειραιώτες σε κάποιες φάσεις μάρκαραν με τα... μάτια στην περιφέρεια, δείχνοντας ανά διαστήματα και μία αδράνεια στο παιχνίδι πάνω από την στεφάνη), όσο η επίθεση τους. Οι ερυθρόλευκοι βιαζόντουσαν να σκοράρουν και ήταν απελπιστικά άστοχοι στο ξεκίνημα του αγώνα, έχοντας "σπάσει" τα καλάθια, ενώ δείγμα της νευρικότητας που είχαν ήταν και το ότι δεν κατάφερναν σε ορισμένες φάσεις να ολοκληρώσουν ακόμη και αιφνιδιασμούς που έβγαζαν, χάνοντας ακόμη και εύκολες προσπάθειες κοντά στο καλάθι. Και όλα αυτά σε αντίθεση με την Σιένα που αρκετές φορές σημείωνε μεγάλα και δύσκολα σουτ, ειδικά με τον Γκριν που ντύθηκε... Χάκετ, ακόμη και όταν οι παίκτες τους δοκίμαζαν το χέρι τους όντας εκτός ισορροπίας. Το ότι οι Πρωταθλητές Ευρώπης σημείωσαν μόλις 25 πόντους στο πρώτο ημίχρονο και 32 συνολικά στην τέταρτη περίοδο τα λέει όλα. Στο πρώτο εικοσάλεπτο φάνηκε η απουσία των Πρίντεζη και Μπέγκιτς, καθώς είναι παίκτες που αποτελούν σημεία αναφοράς για την ομάδα στο ποστ-παιχνίδι και οι Πειραιώτες δεν μπορούσαν να απειλήσουν μέσα στην ρακέτα, με αποτέλεσμα να δοκιμάζουν αρκετά περιφερειακά σουτ, με τα περισσότερα από αυτά να βρίσκουν σίδερο. Στο δεύτερο εικοσάλεπτο οι γηπεδούχοι κυκλοφόρησαν καλύτερα την μπάλα, είχαν καλύτερο passing-game, σούταραν μετά την τρίτη και τέταρτη πάσα, έβγαλαν καλές άμυνες, έτρεξαν στον αιφνιδιασμό, συνεργάστηκαν καλύτερα στο παρκέ, επιχείρησαν περισσότερα ντράιβ βρίσκοντας ανοιχτούς χώρους, έβαλαν μεγάλα σουτ στην επίθεση, όντας απόλυτα εύστοχοι στην τέταρτη περίοδο, και κάπως έτσι έφτασαν σε μία ακόμη νίκη. Στο τέλος "έσωσαν" και τον συσχετισμό τους στον τομέα των ασίστ/λάθη (15/13), αν και σε προηγούμενα παιχνίδια τους τα έχουν πάει καλύτερα στο συγκεκριμένο κομμάτι.
Ο Στράτος Περπέρογλου αισθάνεται πολύ καλά στον Ολυμπιακό και αυτό φαίνεται. Ήρεμη δύναμη. Στην δεύτερη του χρονιά στον Πειραιά η απόδοση του έχει μεγαλύτερη διάρκεια και είναι σημαντικό το γεγονός πως μπορεί και βοηθάει όχι μόνο στην θέση του, αλλά και στο "4", λειτουργώντας εξαιρετικά και σε αυτόν τον ρόλο. Στα τελευταία παιχνίδι της ομάδας έχει καταπληκτική απόδοση, δείχνοντας ηγετικά στοιχεία, και ύστερα από την εξαιρετική του εμφάνιση στο Μόναχο, στην οποία ήταν καθοριστικός για να έρθει το "διπλό", αποδείχθηκε το ίδιο πολύτιμος και απέναντι στη Σιένα, σημειώνοντας 18 πόντους (όλους στο δεύτερο μέρος), παίρνοντας πρωτοβουλίες στην επίθεση, σημειώνοντας και μεγάλα σουτ (3/4δ, 4/5τρ), όντας ο εμπνευστής της μεγάλης αντεπίθεσης, οδηγώντας τους ερυθρόλευκους σε μία ακόμη νίκη. Διαθέτει ταλέντο, ικανότητες, εμπειρία και ωριμότητα, και η θετική του παρουσία θα είναι πολύτιμη για την ομάδα ενόψει της συνέχειας.
Ο Βασίλης Σπανούλης εξακολουθεί να σημειώνει το ένα καθοριστικό σουτ μετά το άλλο, συνεχίζοντας να αποδεικνύει πως αποτελεί όχι μόνο τον μεγαλύτερη ηγέτη που διαθέτει ομάδα στην Ευρώπη, αλλά και το γιατί αποτελεί τον κορυφαίο Ευρωπαίο μπασκετμπολίστα. Στα δύσκολα, στα κρίσιμα και όταν η μπάλα ζυγίζει... τόνους, η "πορτοκαλί" πάρει στα σίγουρα και ασφαλή χέρια του, φωνάζει "παρών" και κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα. Δηλαδή, την διαφορά σε ένα παιχνίδι. Ήταν "μαχαιριά" για τον αντίπαλο το τρίποντο που σημείωσε στα 58'' πριν το τέλος, δίνοντας το προβάδισμα (74-73) μετά από αρκετή ώρα στους Πρωταθλητές Ευρώπης. Ήταν ένα από τα εκατοντάδες μεγάλα και καθοριστικά σουτ που έχει πετύχει στην καριέρα του. Ένα δύσκολο σουτ, εν κινήσει, από τα εφτά μέτρα, έχοντας την πίεση του χρόνου και δείτε στο βίντεο πόσο σωστά χρησιμοποιεί το κορμί του, αλλά και την κατάλληλη καμπύλη που δίνει στην μπάλα, ώστε εκείνη να... αναπαυτεί στο διχτάκι. Μία "βόμβα" δείγμα της τεράστιας κλάσης του.
Ο Μπράιαντ Ντάνστον έδειξε σε κάποια σημεία του αγώνα κουρασμένος και φαίνεται πως θέλει ανάσες ενόψει της συνέχειας. Όταν έπεσε άτσαλα στο παρκέ όλοι "πάγωσαν", αλλά είναι εντάξει και δεν τραυματίστηκε. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας ήθελε να χρησιμοποιήσει στο ματς τον Σέντρικ Σίμονς (όπως και τον Ιωάννη Παπαπέτρου), αλλά λόγω της εξέλιξης που πήρε η αναμέτρηση δεν του δόθηκε η δυνατότητα. Θα παίξει κόντρα στο Τρίκαλα και προετοιμάζεται ενόψει ΟΑΚΑ. Ο Ολυμπιακός χρησιμοποίησε ορισμένα αδόκιμα σχήματα λόγω των απουσιών, όπως τον Στράτο Περπέρογλου στο "4" και τον Μπρεντ Πέτγουεϊ στο "5", φροντ-λάιν κατά συνθήκη που δεν χρησιμοποιεί ούτε καν στις προπονήσεις, αλλά ακόμη και έτσι η ομάδα κατάφερε να αντιδράσει. Ο Ματ Λοτζέσκι μας έχει... κακομάθει με το καταπληκτικό του ξεκίνημα, αλλά δεν γίνεται να τα βάζει όλα. Είναι πολύτιμος όμως διότι βοηθάει σε όλους τους τομείς (σκορ, ασίστ, ριμπάουντ) ακόμη και αν δεν βρεθεί στην καλύτερη του μέρα επιθετικά.
Ο Έισι Λο ψάχνει ακόμη τον καλό του εαυτό αγωνιστικά και μέχρι στιγμής δεν παρουσιάζεται αυτός που πρέπει. Προς το παρών το σώμα του ακόμη δεν ακολουθεί την σκέψη του. Δεν έχει βρει τον ρυθμό του, αλλά ο Αμερικανός γκαρντ φωνάζει "παρών" πάντα στην κρίσιμη περίοδο. Την υγειά του να έχει και μακριά από τραυματισμούς. Ανεπίτρεπτο πάντως το ότι έχασε πέντε βολές. Δεν του βγήκε το ματς του Βαγγέλη Μάντζαρη, αλλά δεν χρειάζεται να απογοητεύεται. Αξίζουν συγχαρητήρια στον Μπρεντ Πέτγουεϊ, ο οποίος αν και το προηγούμενο βράδυ το πέρασε στο νοσοκομείο, έβγαλε μπόλικη ενέργεια στο παρκέ σε άμυνα και επίθεση. Είναι μεγάλη η συβολή του, όπως και του Ντάνστον, στο κομμάτι των κοψιμάτων. Δεν είναι αριθμητικά μόνο οι τάπες που ρίχνουν, αλλά και οι προσπάθειες που κάνουν για μπλοκ, δυσκολεύοντας τον αντίπαλο ώστε να σκοράρει. Ο Κώστας Σλούκας δείχνει φέτος να παίζει μπάσκετ με ακόμη μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και συνεχίζει να βοηθάει την ομάδα σε επίθεση και δημιουργία (8π, 7ασ), αποδεικνύοντας πως μπορεί να λειτουργήσει με άνεση είτε ως πλέι-μέικερ, είτε στο "2". Βρίσκεται σε φόρμα, ενώ το αγωνιστικό του προφίλ έχει ωριμάσει, όπως και συνολικά το παιχνίδι της ομάδας.
Οι μέρες περνούν και το νοκ-άουτ ματς Κυπέλλου κόντρα στον Παναθηναϊκό πλησιάζει. Οι ερυθρόλευκοι προετοιμάζονται για τον συγκεκριμένο αγώνα, τον οποίο και αντιμετωπίζουν σαν μία μεγάλη πρόκληση. Ξέρουν την σημασία της αναμέτρησης και οι "παλιοί" έχουν ξεκινήσει τα... φροντιστήρια στους "νέους" τόσο για την σημασία του αγώνα, όσο και για το τι θα συναντήσουν εκεί. Θα πάνε με χαμηλούς τόνους, αλλά αυτό που εκλαμβάνω είναι ότι θεωρούν καλή την χρονική στιγμή που θα γίνει η συγκεκριμένη αναμέτρηση, κυρίως λόγω ότι νιώθουν σε εξαιρετική αγωνιστική κατάσταση την ομάδα ώστε να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις. Οι περισσότεροι παίκτες και κυρίως όσοι βρίσκονται στην ομάδα τα τελευταία δύο χρόνια, έχουν έξτρα κίνητρο. Ορισμένοι αντίπαλοι στην Euroleague διαλέγουν αντιπάλους ενόψει TOP-16 και κάποιοι θέλουν Ολυμπιακό. Λογικό αυτό. Κανείς δεν θέλει να διασταυρωθεί με τους επί δύο συναπτά έτη Πρωταθλητές Ευρώπης σε νοκ-άουτ αναμέτρηση στα προημιτελικά ενόψει Final-Four.
Όχι απλά Back-to-Back, αλλά σε Come-Back-to-Back Πρωταθλητές Ευρώπης έχουν εξελιχθεί οι Πειραιώτες, καθώς συνεχίζουν να κερδίζουν τα παιχνίδια τους πραγματοποιώντας επιστροφές στο σκορ. Λες και το κάνουν επίτηδες οι ερυθρόλευκοι, κάνοντας... πλάκα με σαδιστικό τρόπο στους αντιπάλους τους. Έχει εξελιχθεί σε "βίτσιο" του Ολυμπιακού να βγαίνει νικητής στα παιχνίδια πραγματοποιώντας μεγάλες ανατροπές. Απέναντι σε Μάλαγα, Μπάγερν Μονάχου, Ζιελόνα Γκόρα και τώρα Σιένα, όλα τα ματς μάλιστα στο ΣΕΦ, οι Πειραιώτες παρουσίασαν νεκρά διαστήματα, βρέθηκαν πίσω στο σκορ, σπατάλησαν ημίχρονα, φόρτωσαν με πίεση τους εαυτούς τους και με άγχος τον κόσμο τους, αλλά στα κρίσιμα σημεία έδειξαν χαρακτήρα και στο τέλος βγήκαν νικητές, δείχνοντας υπομονή και επιμονή ώστε να πάρουν αυτό που θέλουν. Τότε είναι που μιλάει το ένστικτο επιβίωσης τους και σε αυτές τις καταστάσεις "κατασπαράζουν" τον εκάστοτε αντίπαλο τους.
Ένα από τα πράγματα που έχει κερδίσει με το σπαθί της αυτή η υπέροχη παρέα, πέρα από τους σημαντικούς τίτλους και τις διακρίσεις, είναι η εμπιστοσύνη. Σου εμπνέει τεράστια σιγουριά πως παρά τις όποιες αγωνιστικές δυσκολίες παρουσιαστούν σε μία αναμέτρηση, στο τέλος θα τα καταφέρει και θα κερδίσει. Αυτό είναι προσόν και δείγμα των μεγάλων ομάδων. Ο Ολυμπιακός διαθέτει το μέταλλο του νικητή, ξεχειλίζει από αυταπάρνηση, αρνείται να χάσει, ξέρει να επιβιώνει, δεν τα παρατάει ποτέ και γνωρίζει τον τρόπο να κερδίζει τα ματς στο τέλος έχοντας την αύρα, αλλά και την αυτοπεποίθηση του Πρωταθλητή Ευρώπης. Εκεί που έχεις την αίσθηση πως δεν θα μπορέσει να γυρίσει το παιχνίδι σε ξαφνιάζει με απολαυστικό τρόπο, φέρνοντας τα πάνω-κάτω.
Μία (επικίνδυνη) συνήθεια που έχει αρχίσει να γίνεται... λατρεία. Είναι στο στο dna του, είναι στον δυνατό χαρακτήρα του και αποτελεί προσόν του το να πραγματοποιεί μεγάλες ανατροπές, είτε παίζει στο ΣΕΦ, είτε εκτός έδρας. Και η ικανότητα του αυτή, πλέον, έχει γεμίσει με φόβο τον κάθε αντίπαλο που θα βρεθεί στον δρόμο του, καθώς και να προηγείται στο σκορ, στο τέλος τρέμει πως θα ηττηθεί και χάνει! Κόντρα στους Ιταλούς δεν υπήρχε βαθμολογικό ενδιαφέρον. Ακόμη και αν έχαναν οι Πειραιώτες, είχαν ήδη εξασφαλίσει την πρόκριση στο TOP-16, αλλά και την πρωτιά στον όμιλο. Η Σιένα ήταν αυτή που "καιγόταν" περισσότερο για τη νίκη ώστε να αύξανε τις ελπίδες πρόκρισης της. Αν ήταν άλλη ομάδα, ίσως και να παράταγε το ματς. Οι ερυθρόλευκοι όμως δεν εγκατέλειψαν το παιχνίδι όταν "στράβωσε", καθώς βρέθηκαν στο -15 (37-52) στο 28', και δείχνοντας επιμονή και υπομονή κατάφεραν να σημειώσουν μία ακόμη μεγάλη ανατροπή στο τελευταίο δεκάλεπτο, μετρώντας επί μέρους σκορ 32-16, όντας απόλυτα εύστοχοι με 11/11 (!) σουτ εντός πεδιάς (6/6 δίποντα, 5/5 τρίποντα, 5/7 βολές) στην τέταρτη περίοδο. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο κέρδισαν (78-73), αλλά σημείωσαν και ένα ιστορικό ρεκόρ, καθώς με τις 21 συνεχόμενες νίκες, πραγματοποίησαν το καλύτερο ξεκίνημα που έχει σημειώσει ποτέ ελληνική ομάδα στην ιστορία, ξεπερνώντας το 20-0 του Παναθηναϊκού (1999-2000). Ακόμη και σε παιχνίδια δίχως ουσιαστικό κίνητρο, ο κάθε παίκτης έχει το δικό του κίνητρο και όλοι μαζί έχουν ένα κοινό. Αγαπούν αυτή την ομάδα και δεν θέλουν να χάνει ούτε στην... προπόνηση. Η νίκη τους έχει γίνει "ναρκωτικό".
Το γεγονός πως ο Ολυμπιακός έχει βάθος στο ρόστερ του (παρά τις απουσίες των Πρίντεζη, Μπέγκιτς, Σίμονς), δίνει την δυνατότητα στον Γιώργο Μπαρτζώκα να κάνει καλό ροτέισον και να διατηρεί φρέσκια την ομάδα έως τα τελευταία δευτερόλεπτα της αναμέτρησης, την στιγμή που οι αντίπαλοι του ξεμένουν από... βενζίνη. Κανείς δεν έπαιξε παραπάνω από 27 λεπτά. Δεν είναι τυχαίο πως οι Πειραιώτες σε όλα τα παιχνίδια τους στην τρέχουσα σεζόν παίζουν εξαιρετικά στην τελευταία περίοδο. Στο τέταρτο δεκάλεπτο, ακόμη και αν βρίσκονται πίσω στο σκορ, όντας με την πλάτη στον τοίχο, βγάζουν μπόλικη ενέργεια, "δαγκώνουν" στην άμυνα "πνίγοντας" τον αντίπαλο, παίρνουν σωστές αποφάσεις, βάζουν μεγάλα σουτ στην επίθεση, επιβάλουν το παιχνίδι τους και στο τέλος παίρνουν τις νίκες. Οι ανατροπές είναι προσόν τον Ολυμπιακού, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να επαναπαυθεί και να εφησυχάσει, έχοντας την αίσθηση πως όσο άσχημα και αν ξεκινήσει ένα ματς, πως όσα λάθη και αν κάνει, στο τέλος πάντα θα κερδίζει. Ο Ολυμπιακός στην τρέχουσα σεζόν παρουσιάζει μία κακή συνήθεια να ξεκινάει χαλαρά αρκετά από τα ματς που δίνει στο ΣΕΦ, με αποτέλεσμα οι ερυθρόλευκοι να αργούν να προσεγγίσουν σωστά το παιχνίδι. Στο TOP-16 ο βαθμός δυσκολίας των αγώνων θα αυξηθεί, οι απαιτήσεις μεγαλώνουν και ο ανταγωνισμός θα είναι ακόμη μεγαλύτερος, απέναντι σε αρκετούς ισχυρούς αντιπάλους που θα θέλουν, τουλάχιστον, να φτάσουν στο Final-Four.
Ο Ολυμπιακός κόντρα στη Σιένα έκανε το ίσως το χειρότερο του πρώτο ημίχρονο φέτος. Δεν θεωρώ πως το πρόβλημα ήταν τόσο η άμυνα (αν και οι Πειραιώτες σε κάποιες φάσεις μάρκαραν με τα... μάτια στην περιφέρεια, δείχνοντας ανά διαστήματα και μία αδράνεια στο παιχνίδι πάνω από την στεφάνη), όσο η επίθεση τους. Οι ερυθρόλευκοι βιαζόντουσαν να σκοράρουν και ήταν απελπιστικά άστοχοι στο ξεκίνημα του αγώνα, έχοντας "σπάσει" τα καλάθια, ενώ δείγμα της νευρικότητας που είχαν ήταν και το ότι δεν κατάφερναν σε ορισμένες φάσεις να ολοκληρώσουν ακόμη και αιφνιδιασμούς που έβγαζαν, χάνοντας ακόμη και εύκολες προσπάθειες κοντά στο καλάθι. Και όλα αυτά σε αντίθεση με την Σιένα που αρκετές φορές σημείωνε μεγάλα και δύσκολα σουτ, ειδικά με τον Γκριν που ντύθηκε... Χάκετ, ακόμη και όταν οι παίκτες τους δοκίμαζαν το χέρι τους όντας εκτός ισορροπίας. Το ότι οι Πρωταθλητές Ευρώπης σημείωσαν μόλις 25 πόντους στο πρώτο ημίχρονο και 32 συνολικά στην τέταρτη περίοδο τα λέει όλα. Στο πρώτο εικοσάλεπτο φάνηκε η απουσία των Πρίντεζη και Μπέγκιτς, καθώς είναι παίκτες που αποτελούν σημεία αναφοράς για την ομάδα στο ποστ-παιχνίδι και οι Πειραιώτες δεν μπορούσαν να απειλήσουν μέσα στην ρακέτα, με αποτέλεσμα να δοκιμάζουν αρκετά περιφερειακά σουτ, με τα περισσότερα από αυτά να βρίσκουν σίδερο. Στο δεύτερο εικοσάλεπτο οι γηπεδούχοι κυκλοφόρησαν καλύτερα την μπάλα, είχαν καλύτερο passing-game, σούταραν μετά την τρίτη και τέταρτη πάσα, έβγαλαν καλές άμυνες, έτρεξαν στον αιφνιδιασμό, συνεργάστηκαν καλύτερα στο παρκέ, επιχείρησαν περισσότερα ντράιβ βρίσκοντας ανοιχτούς χώρους, έβαλαν μεγάλα σουτ στην επίθεση, όντας απόλυτα εύστοχοι στην τέταρτη περίοδο, και κάπως έτσι έφτασαν σε μία ακόμη νίκη. Στο τέλος "έσωσαν" και τον συσχετισμό τους στον τομέα των ασίστ/λάθη (15/13), αν και σε προηγούμενα παιχνίδια τους τα έχουν πάει καλύτερα στο συγκεκριμένο κομμάτι.
Ο Στράτος Περπέρογλου αισθάνεται πολύ καλά στον Ολυμπιακό και αυτό φαίνεται. Ήρεμη δύναμη. Στην δεύτερη του χρονιά στον Πειραιά η απόδοση του έχει μεγαλύτερη διάρκεια και είναι σημαντικό το γεγονός πως μπορεί και βοηθάει όχι μόνο στην θέση του, αλλά και στο "4", λειτουργώντας εξαιρετικά και σε αυτόν τον ρόλο. Στα τελευταία παιχνίδι της ομάδας έχει καταπληκτική απόδοση, δείχνοντας ηγετικά στοιχεία, και ύστερα από την εξαιρετική του εμφάνιση στο Μόναχο, στην οποία ήταν καθοριστικός για να έρθει το "διπλό", αποδείχθηκε το ίδιο πολύτιμος και απέναντι στη Σιένα, σημειώνοντας 18 πόντους (όλους στο δεύτερο μέρος), παίρνοντας πρωτοβουλίες στην επίθεση, σημειώνοντας και μεγάλα σουτ (3/4δ, 4/5τρ), όντας ο εμπνευστής της μεγάλης αντεπίθεσης, οδηγώντας τους ερυθρόλευκους σε μία ακόμη νίκη. Διαθέτει ταλέντο, ικανότητες, εμπειρία και ωριμότητα, και η θετική του παρουσία θα είναι πολύτιμη για την ομάδα ενόψει της συνέχειας.
Ο Βασίλης Σπανούλης εξακολουθεί να σημειώνει το ένα καθοριστικό σουτ μετά το άλλο, συνεχίζοντας να αποδεικνύει πως αποτελεί όχι μόνο τον μεγαλύτερη ηγέτη που διαθέτει ομάδα στην Ευρώπη, αλλά και το γιατί αποτελεί τον κορυφαίο Ευρωπαίο μπασκετμπολίστα. Στα δύσκολα, στα κρίσιμα και όταν η μπάλα ζυγίζει... τόνους, η "πορτοκαλί" πάρει στα σίγουρα και ασφαλή χέρια του, φωνάζει "παρών" και κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα. Δηλαδή, την διαφορά σε ένα παιχνίδι. Ήταν "μαχαιριά" για τον αντίπαλο το τρίποντο που σημείωσε στα 58'' πριν το τέλος, δίνοντας το προβάδισμα (74-73) μετά από αρκετή ώρα στους Πρωταθλητές Ευρώπης. Ήταν ένα από τα εκατοντάδες μεγάλα και καθοριστικά σουτ που έχει πετύχει στην καριέρα του. Ένα δύσκολο σουτ, εν κινήσει, από τα εφτά μέτρα, έχοντας την πίεση του χρόνου και δείτε στο βίντεο πόσο σωστά χρησιμοποιεί το κορμί του, αλλά και την κατάλληλη καμπύλη που δίνει στην μπάλα, ώστε εκείνη να... αναπαυτεί στο διχτάκι. Μία "βόμβα" δείγμα της τεράστιας κλάσης του.
Ο Μπράιαντ Ντάνστον έδειξε σε κάποια σημεία του αγώνα κουρασμένος και φαίνεται πως θέλει ανάσες ενόψει της συνέχειας. Όταν έπεσε άτσαλα στο παρκέ όλοι "πάγωσαν", αλλά είναι εντάξει και δεν τραυματίστηκε. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας ήθελε να χρησιμοποιήσει στο ματς τον Σέντρικ Σίμονς (όπως και τον Ιωάννη Παπαπέτρου), αλλά λόγω της εξέλιξης που πήρε η αναμέτρηση δεν του δόθηκε η δυνατότητα. Θα παίξει κόντρα στο Τρίκαλα και προετοιμάζεται ενόψει ΟΑΚΑ. Ο Ολυμπιακός χρησιμοποίησε ορισμένα αδόκιμα σχήματα λόγω των απουσιών, όπως τον Στράτο Περπέρογλου στο "4" και τον Μπρεντ Πέτγουεϊ στο "5", φροντ-λάιν κατά συνθήκη που δεν χρησιμοποιεί ούτε καν στις προπονήσεις, αλλά ακόμη και έτσι η ομάδα κατάφερε να αντιδράσει. Ο Ματ Λοτζέσκι μας έχει... κακομάθει με το καταπληκτικό του ξεκίνημα, αλλά δεν γίνεται να τα βάζει όλα. Είναι πολύτιμος όμως διότι βοηθάει σε όλους τους τομείς (σκορ, ασίστ, ριμπάουντ) ακόμη και αν δεν βρεθεί στην καλύτερη του μέρα επιθετικά.
Ο Έισι Λο ψάχνει ακόμη τον καλό του εαυτό αγωνιστικά και μέχρι στιγμής δεν παρουσιάζεται αυτός που πρέπει. Προς το παρών το σώμα του ακόμη δεν ακολουθεί την σκέψη του. Δεν έχει βρει τον ρυθμό του, αλλά ο Αμερικανός γκαρντ φωνάζει "παρών" πάντα στην κρίσιμη περίοδο. Την υγειά του να έχει και μακριά από τραυματισμούς. Ανεπίτρεπτο πάντως το ότι έχασε πέντε βολές. Δεν του βγήκε το ματς του Βαγγέλη Μάντζαρη, αλλά δεν χρειάζεται να απογοητεύεται. Αξίζουν συγχαρητήρια στον Μπρεντ Πέτγουεϊ, ο οποίος αν και το προηγούμενο βράδυ το πέρασε στο νοσοκομείο, έβγαλε μπόλικη ενέργεια στο παρκέ σε άμυνα και επίθεση. Είναι μεγάλη η συβολή του, όπως και του Ντάνστον, στο κομμάτι των κοψιμάτων. Δεν είναι αριθμητικά μόνο οι τάπες που ρίχνουν, αλλά και οι προσπάθειες που κάνουν για μπλοκ, δυσκολεύοντας τον αντίπαλο ώστε να σκοράρει. Ο Κώστας Σλούκας δείχνει φέτος να παίζει μπάσκετ με ακόμη μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και συνεχίζει να βοηθάει την ομάδα σε επίθεση και δημιουργία (8π, 7ασ), αποδεικνύοντας πως μπορεί να λειτουργήσει με άνεση είτε ως πλέι-μέικερ, είτε στο "2". Βρίσκεται σε φόρμα, ενώ το αγωνιστικό του προφίλ έχει ωριμάσει, όπως και συνολικά το παιχνίδι της ομάδας.
Οι μέρες περνούν και το νοκ-άουτ ματς Κυπέλλου κόντρα στον Παναθηναϊκό πλησιάζει. Οι ερυθρόλευκοι προετοιμάζονται για τον συγκεκριμένο αγώνα, τον οποίο και αντιμετωπίζουν σαν μία μεγάλη πρόκληση. Ξέρουν την σημασία της αναμέτρησης και οι "παλιοί" έχουν ξεκινήσει τα... φροντιστήρια στους "νέους" τόσο για την σημασία του αγώνα, όσο και για το τι θα συναντήσουν εκεί. Θα πάνε με χαμηλούς τόνους, αλλά αυτό που εκλαμβάνω είναι ότι θεωρούν καλή την χρονική στιγμή που θα γίνει η συγκεκριμένη αναμέτρηση, κυρίως λόγω ότι νιώθουν σε εξαιρετική αγωνιστική κατάσταση την ομάδα ώστε να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις. Οι περισσότεροι παίκτες και κυρίως όσοι βρίσκονται στην ομάδα τα τελευταία δύο χρόνια, έχουν έξτρα κίνητρο. Ορισμένοι αντίπαλοι στην Euroleague διαλέγουν αντιπάλους ενόψει TOP-16 και κάποιοι θέλουν Ολυμπιακό. Λογικό αυτό. Κανείς δεν θέλει να διασταυρωθεί με τους επί δύο συναπτά έτη Πρωταθλητές Ευρώπης σε νοκ-άουτ αναμέτρηση στα προημιτελικά ενόψει Final-Four.
Πηγή: www.redplanet.gr