Η Γιουνάιτεντ μπορεί να φέρει όχι απλά ελπίδες πρόκρισης, αλλά και χειμωνιάτικη ενίσχυση.
Καλές και κακές κληρώσεις δεν υπάρχουν. Υπάρχουν μόνο καλές προκρίσεις και κακοί αποκλεισμοί. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι αν η κληρωτίδα έβγαζε καμιά Μπάγερν, Ρεάλ ή Μπαρτσελόνα απέναντι στον Ολυμπιακό, σήμερα θα συζητούσαμε απλά για δύο αξιοπρεπείς εμφανίσεις, να μην εκτεθούμε κι άλλα τέτοια, συμπληρώνοντας βέβαια στο τέλος το κλισέ των κλισέ «βέβαια στη μπάλα όλα γίνονται» για να έχουμε τον πισινό μας καλυμμένο. Αλλά μέσα μας όλοι θα καταλαβαίναμε ότι υπάρχουν πιθανότητες στα όρια του στατιστικού λάθους να αποκλείσει ο Ολυμπιακός μια απ’ αυτές.
Όχι φυσικά ότι κόντρα στη Γιουνάιτεντ ο Ολυμπιακός είναι φαβορί ή έστω υπάρχουν 50-50 πιθανότητες να προκριθεί. Σε όσο μέτρια κατάσταση κι αν είναι οι Άγγλοι, έχουν ασήκωτη φανέλα, έχουν μερικούς παίκτες τοπ επιπέδου, έχουν δυναμική, λεφτά για διορθωτικές κινήσεις τον Γενάρη και πάνω από δυο μήνες για να βελτιώσουν την προβληματική τους εικόνα. Μόνο που το ίδιο χρονικό διάστημα έχει κι ο Ολυμπιακός, ο οποίος επίσης έχει χρήματα για τυχόν ενίσχυση κι επιπλέον δεν έχει καμία προβληματική εικόνα να διορθώσει.
Το να πάρεις έναν παίκτη Γενάρη μήνα, είναι ούτως ή άλλως μια δύσκολη ιστορία. Το να έχει δικαίωμα ο παίκτης αυτός να παίξει και στο Τσάμπιονς Λιγκ, είναι ακόμα πιο ψαγμένο. Επίσης, ελάχιστοι παίκτες στον κόσμο μπορούν από μόνοι τους να σε ανεβάσουν επίπεδο κι αυτοί παίζουν στην Μπάγερν, τη Ρεάλ, την Μπαρτσελόνα, τη Σίτι και τις άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να απαγορεύσει σε κανέναν ούτε να ελπίζει, ούτε να ενισχυθεί, ούτε να πάρει δανεικό έναν καλό παίκτη μπας και τον βοηθήσει.
Πέρυσι ο Ολυμπιακός πήρε δανεικό τον Καζίμ Καζίμ, παλιότερα τον Μακούν. Παίκτες που δεν πρόσφεραν τα αναμενόμενα, ωστόσο ήρθαν με καλά βιογραφικά κι όχι με δυσβάσταχτο κόστος, ώστε να έχει ο προπονητής μια ακόμα ποιοτική λύση. Θα έλεγα ότι με τόσα που έχει καταφέρει ο Μίτσελ, αξίζει ένα τέτοιο «δώρο», έναν καλό παίκτη δηλαδή έστω και για λίγους μήνες, σε μια θέση όπου ο ίδιος κρίνει ότι η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση, εν όψει των δυο αγώνων με τη Γιουνάιτεντ. Θα είναι «εξάρι»; «Οκτάρι»; «Εξαροοκτάρι»; Θα έχει στοιχεία «δεκαριού»; Θα μπορεί να παίξει και στα πλάγια; Ο Μίτσελ το ξέρει καλύτερα αυτό και μπορεί να το ζητήσει.
Κι αν το ζητήσει, μια που είμαστε και σε γιορτινή περίοδο, μπορεί ο Βαγγέλης Μαρινάκης να του τον ψωνίσει. Διότι πέρα από τα «είμαι ευχαριστημένος με το υλικό που έχω», υπάρχει και αυτό που λέει «ο εχθρός του καλού, είναι το καλύτερο». Κι ο φίλος του καλού ρόστερ, είναι το ακόμα καλύτερο ρόστερ.
Καλές και κακές κληρώσεις δεν υπάρχουν. Υπάρχουν μόνο καλές προκρίσεις και κακοί αποκλεισμοί. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι αν η κληρωτίδα έβγαζε καμιά Μπάγερν, Ρεάλ ή Μπαρτσελόνα απέναντι στον Ολυμπιακό, σήμερα θα συζητούσαμε απλά για δύο αξιοπρεπείς εμφανίσεις, να μην εκτεθούμε κι άλλα τέτοια, συμπληρώνοντας βέβαια στο τέλος το κλισέ των κλισέ «βέβαια στη μπάλα όλα γίνονται» για να έχουμε τον πισινό μας καλυμμένο. Αλλά μέσα μας όλοι θα καταλαβαίναμε ότι υπάρχουν πιθανότητες στα όρια του στατιστικού λάθους να αποκλείσει ο Ολυμπιακός μια απ’ αυτές.
Όχι φυσικά ότι κόντρα στη Γιουνάιτεντ ο Ολυμπιακός είναι φαβορί ή έστω υπάρχουν 50-50 πιθανότητες να προκριθεί. Σε όσο μέτρια κατάσταση κι αν είναι οι Άγγλοι, έχουν ασήκωτη φανέλα, έχουν μερικούς παίκτες τοπ επιπέδου, έχουν δυναμική, λεφτά για διορθωτικές κινήσεις τον Γενάρη και πάνω από δυο μήνες για να βελτιώσουν την προβληματική τους εικόνα. Μόνο που το ίδιο χρονικό διάστημα έχει κι ο Ολυμπιακός, ο οποίος επίσης έχει χρήματα για τυχόν ενίσχυση κι επιπλέον δεν έχει καμία προβληματική εικόνα να διορθώσει.
Το να πάρεις έναν παίκτη Γενάρη μήνα, είναι ούτως ή άλλως μια δύσκολη ιστορία. Το να έχει δικαίωμα ο παίκτης αυτός να παίξει και στο Τσάμπιονς Λιγκ, είναι ακόμα πιο ψαγμένο. Επίσης, ελάχιστοι παίκτες στον κόσμο μπορούν από μόνοι τους να σε ανεβάσουν επίπεδο κι αυτοί παίζουν στην Μπάγερν, τη Ρεάλ, την Μπαρτσελόνα, τη Σίτι και τις άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να απαγορεύσει σε κανέναν ούτε να ελπίζει, ούτε να ενισχυθεί, ούτε να πάρει δανεικό έναν καλό παίκτη μπας και τον βοηθήσει.
Πέρυσι ο Ολυμπιακός πήρε δανεικό τον Καζίμ Καζίμ, παλιότερα τον Μακούν. Παίκτες που δεν πρόσφεραν τα αναμενόμενα, ωστόσο ήρθαν με καλά βιογραφικά κι όχι με δυσβάσταχτο κόστος, ώστε να έχει ο προπονητής μια ακόμα ποιοτική λύση. Θα έλεγα ότι με τόσα που έχει καταφέρει ο Μίτσελ, αξίζει ένα τέτοιο «δώρο», έναν καλό παίκτη δηλαδή έστω και για λίγους μήνες, σε μια θέση όπου ο ίδιος κρίνει ότι η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση, εν όψει των δυο αγώνων με τη Γιουνάιτεντ. Θα είναι «εξάρι»; «Οκτάρι»; «Εξαροοκτάρι»; Θα έχει στοιχεία «δεκαριού»; Θα μπορεί να παίξει και στα πλάγια; Ο Μίτσελ το ξέρει καλύτερα αυτό και μπορεί να το ζητήσει.
Κι αν το ζητήσει, μια που είμαστε και σε γιορτινή περίοδο, μπορεί ο Βαγγέλης Μαρινάκης να του τον ψωνίσει. Διότι πέρα από τα «είμαι ευχαριστημένος με το υλικό που έχω», υπάρχει και αυτό που λέει «ο εχθρός του καλού, είναι το καλύτερο». Κι ο φίλος του καλού ρόστερ, είναι το ακόμα καλύτερο ρόστερ.
Πηγή: www.sportday.gr