Οπως ο Ολαϊτάν αναδείχθηκε καθοριστικός παίκτης του Ολυμπιακού στο 2-0 επί του Λεβαδειακού, πάρα πολύ εύκολα θα μπορούσε να αναδειχθεί καθοριστικός και στο αμέσως προηγούμενο παιχνίδι, στο Περιστέρι με τον Ατρόμητο. Αν ο Αθηναίος επόπτης τον άφηνε να συνεχίσει τη φάση, ενώ ήταν φάτσα με τον αντίπαλο γκολκίπερ (με τον πιο κοντινό αντίπαλο στα δέκα μέτρα) και δεν τον σταματούσε με δήθεν οφσάιντ…
• Να ξεκινήσω από εκεί, για να μην ξεχνιόμαστε. Διότι, να κάνουμε την κριτική μας για την απόδοση του Ολυμπιακού, αλλά να έχουμε και υπόψη μας πως ακόμη κι έτσι θα μπορούσε να είχε κάνει το «διπλό» και στο Περιστέρι κι έτσι τώρα να έχει 19-1-0 στις 20 αγωνιστικές, με 15 σερί νίκες, συν άλλες τρεις στο Κύπελλο, ίσον 18 συνεχόμενες στις εσωτερικές διοργανώσεις. Και σίγουρα τώρα η ψυχολογία θα ήταν διαφορετική, όχι μόνο στην ομάδα, αλλά και σ’ εμάς, αναφορικά δηλαδή με τις κρίσεις μας.
• Τέλος πάντων, ο Ολαϊτάν έχει μία ευκαιρία, μεγάλη. Ο Μίτσελ δείχνει αποφασισμένος να βγάλει και δεύτερο παίκτη αλά Σάμαρη. Το δείχνει αυτό. Κάτι έχει δει πάνω στον μικρότερο σε ηλικία παίκτη του ρόστερ του. Εξ ου και τον είχε βάλει βασικό στις Βρυξέλλες, στη 2η αγωνιστική του Champions League, άσχετα αν δεν είχε δικαιωθεί. Ούτε είναι τυχαίο πως μετά τον τραυματισμό του Μήτρογλου, αμέσως στράφηκε στον Νιγηριανό. Το είχα επισημάνει και τις προάλλες: στα 10 τελευταία παιχνίδια του Ολυμπιακού σε όλες τις διοργανώσεις, ο Μίτσελ έχει βάλει τον μικρό στα εννέα! Στα εφτά βασικό και στα δύο αλλαγή. Στο μοναδικό που δεν τον έβαλε ήταν σε εκείνο που ήταν στη Νιγηρία, έχοντας πάρει άδεια.
• Ο Ισπανός τεχνικός βλέπει στο πρόσωπο του Ολαϊτάν ένα επιθετικό με έκρηξη, ταχύτητα, κινητικότητα, αρκετά καλή τεχνική, ικανότητα να μπαίνει στις φάσεις, αλλά και μεγάλη δίψα να παίξει ποδόσφαιρο σε υψηλό επίπεδο. Από το καλοκαίρι αποφάσισε να ασχοληθεί μαζί του και δη σε άλλη θέση από αυτή για την οποία τον πήρε ο Ολυμπιακός από τη Βέροια -όπως ακριβώς έκανε με τον Σάμαρη, ο οποίος είχε αποκτηθεί ως «οκτάρι» από τον Πανιώνιο και καθιερώθηκε ως αμυντικός μέσος στους «ερυθρόλευκους». Ο Ολαϊτάν ήρθε ως δεξί εξτρέμ και ο Μίτσελ τον έχει κάνει σέντερ φορ…
• Ενα άλλο χαρακτηριστικό, καλό και κακό μαζί (!), του νεαρού Αφρικανού είναι τα άμεσα τελειώματά του. Ο Ολαϊτάν είναι κυνηγός, που όταν θα του έρθει η μπάλα θα σουτάρει. Αμέσως. Δεν θα ζυγίσει το σουτ. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην είναι εύκολο να αντιδράσουν οι αμυντικοί και ο γκολκίπερ: όρθιος το έφαγε ο Πρζιρόφσκι του Λεβαδειακού κι όρθιος έμεινε και σε άλλα δύο του σουτ! Ομως έχει και σαν αποτέλεσμα την… αστοχία. Οσο δεν ζυγίζεις το σουτ τόσο και οι πιθανότητες να αστοχήσεις είναι πιο πολλές.
• Ας πάρουμε παράδειγμα το προχθεσινό παιχνίδι: ο Ολαϊτάν είχε τέσσερις τελικές στο ημίχρονο στο οποίο χρησιμοποιήθηκε. Το γκολ, δύο ακόμη σουτ κι ένα που έδιωξε ο γκολκίπερ. Αυτό, το τελευταίο, ήταν και το μοναδικό του Ολαϊτάν στο οποίο κοντρόλαρε την μπάλα! Τα άλλα τρία, είτε από τα δέκα είτε από τα 20 μέτρα, ήταν χωρίς κοντρόλ. Του ήρθε η μπάλα και σούταρε άμεσα. Και στα τρία ο τερματοφύλακας έμεινε άγαλμα. Απλά στο ένα η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα, ενώ στα άλλα δύο πήγε άουτ.
• Η ουσία είναι ότι στο πρόσωπο του Ολαϊτάν ο Ολυμπιακός έχει βρει έναν παίκτη από τον οποίο λείπει η διάρκεια, τα καλά τελειώματα (ή αλλιώς το εύκολο γκολ) και ασφαλώς η εμπειρία, αλλά υπάρχουν τόσα φυσικά και τεχνικά προσόντα για να επενδύσεις πάνω του. Μιλάμε, άλλωστε, για ένα παίκτη που και αρκετά καλός τακτικά είναι, και ομαδικός, και παίζει στον χώρο, και πρεσάρει, αλλά και είναι καλός χαρακτήρας και όχι από τους… κλασικούς προβληματικούς Αφρικανούς.
• Να ξεκινήσω από εκεί, για να μην ξεχνιόμαστε. Διότι, να κάνουμε την κριτική μας για την απόδοση του Ολυμπιακού, αλλά να έχουμε και υπόψη μας πως ακόμη κι έτσι θα μπορούσε να είχε κάνει το «διπλό» και στο Περιστέρι κι έτσι τώρα να έχει 19-1-0 στις 20 αγωνιστικές, με 15 σερί νίκες, συν άλλες τρεις στο Κύπελλο, ίσον 18 συνεχόμενες στις εσωτερικές διοργανώσεις. Και σίγουρα τώρα η ψυχολογία θα ήταν διαφορετική, όχι μόνο στην ομάδα, αλλά και σ’ εμάς, αναφορικά δηλαδή με τις κρίσεις μας.
• Τέλος πάντων, ο Ολαϊτάν έχει μία ευκαιρία, μεγάλη. Ο Μίτσελ δείχνει αποφασισμένος να βγάλει και δεύτερο παίκτη αλά Σάμαρη. Το δείχνει αυτό. Κάτι έχει δει πάνω στον μικρότερο σε ηλικία παίκτη του ρόστερ του. Εξ ου και τον είχε βάλει βασικό στις Βρυξέλλες, στη 2η αγωνιστική του Champions League, άσχετα αν δεν είχε δικαιωθεί. Ούτε είναι τυχαίο πως μετά τον τραυματισμό του Μήτρογλου, αμέσως στράφηκε στον Νιγηριανό. Το είχα επισημάνει και τις προάλλες: στα 10 τελευταία παιχνίδια του Ολυμπιακού σε όλες τις διοργανώσεις, ο Μίτσελ έχει βάλει τον μικρό στα εννέα! Στα εφτά βασικό και στα δύο αλλαγή. Στο μοναδικό που δεν τον έβαλε ήταν σε εκείνο που ήταν στη Νιγηρία, έχοντας πάρει άδεια.
• Ο Ισπανός τεχνικός βλέπει στο πρόσωπο του Ολαϊτάν ένα επιθετικό με έκρηξη, ταχύτητα, κινητικότητα, αρκετά καλή τεχνική, ικανότητα να μπαίνει στις φάσεις, αλλά και μεγάλη δίψα να παίξει ποδόσφαιρο σε υψηλό επίπεδο. Από το καλοκαίρι αποφάσισε να ασχοληθεί μαζί του και δη σε άλλη θέση από αυτή για την οποία τον πήρε ο Ολυμπιακός από τη Βέροια -όπως ακριβώς έκανε με τον Σάμαρη, ο οποίος είχε αποκτηθεί ως «οκτάρι» από τον Πανιώνιο και καθιερώθηκε ως αμυντικός μέσος στους «ερυθρόλευκους». Ο Ολαϊτάν ήρθε ως δεξί εξτρέμ και ο Μίτσελ τον έχει κάνει σέντερ φορ…
• Ενα άλλο χαρακτηριστικό, καλό και κακό μαζί (!), του νεαρού Αφρικανού είναι τα άμεσα τελειώματά του. Ο Ολαϊτάν είναι κυνηγός, που όταν θα του έρθει η μπάλα θα σουτάρει. Αμέσως. Δεν θα ζυγίσει το σουτ. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην είναι εύκολο να αντιδράσουν οι αμυντικοί και ο γκολκίπερ: όρθιος το έφαγε ο Πρζιρόφσκι του Λεβαδειακού κι όρθιος έμεινε και σε άλλα δύο του σουτ! Ομως έχει και σαν αποτέλεσμα την… αστοχία. Οσο δεν ζυγίζεις το σουτ τόσο και οι πιθανότητες να αστοχήσεις είναι πιο πολλές.
• Ας πάρουμε παράδειγμα το προχθεσινό παιχνίδι: ο Ολαϊτάν είχε τέσσερις τελικές στο ημίχρονο στο οποίο χρησιμοποιήθηκε. Το γκολ, δύο ακόμη σουτ κι ένα που έδιωξε ο γκολκίπερ. Αυτό, το τελευταίο, ήταν και το μοναδικό του Ολαϊτάν στο οποίο κοντρόλαρε την μπάλα! Τα άλλα τρία, είτε από τα δέκα είτε από τα 20 μέτρα, ήταν χωρίς κοντρόλ. Του ήρθε η μπάλα και σούταρε άμεσα. Και στα τρία ο τερματοφύλακας έμεινε άγαλμα. Απλά στο ένα η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα, ενώ στα άλλα δύο πήγε άουτ.
• Η ουσία είναι ότι στο πρόσωπο του Ολαϊτάν ο Ολυμπιακός έχει βρει έναν παίκτη από τον οποίο λείπει η διάρκεια, τα καλά τελειώματα (ή αλλιώς το εύκολο γκολ) και ασφαλώς η εμπειρία, αλλά υπάρχουν τόσα φυσικά και τεχνικά προσόντα για να επενδύσεις πάνω του. Μιλάμε, άλλωστε, για ένα παίκτη που και αρκετά καλός τακτικά είναι, και ομαδικός, και παίζει στον χώρο, και πρεσάρει, αλλά και είναι καλός χαρακτήρας και όχι από τους… κλασικούς προβληματικούς Αφρικανούς.
Πηγή: www.gavros.gr